دعاى روز بيست و سوم ماه مبارک رمضان
اللَّهُمَّ اغْسِلْنِي فِيهِ مِنَ الذُّنُوبِ وَ طَهِّرْنِي فِيهِ مِنَ الْعُيُوبِوَ امْتَحِنْ قَلْبِي فِيهِ بِتَقْوَى الْقُلُوبِ يَا مُقِيلَ عَثَرَاتِ الْمُذْنِبِينَ
اى خدا در اين روز مرا از گناهان پاكيزه گردان و از هر عيب و نقص پاك ساز و دلم در آزمايش رتبه دلهاى اهل تقوى بخش اى پذيرنده عذر لغزشهاى گناهكاران.
|
حدیث یار
امام صادق (ع):
بهشتيان چهار نشانه دارند:رويي گشاده ،زباني گويا،قلبي مهربان ودستي بخشنده
تنبيه الخواطر،ص91
|
نماز معصومين (ع)
فصل «در بيان بعضى از آنچه از نماز معصومين (ع) رسيده است»
روايت شده كه إبراهيم خليل عليه السّلام صداى نالهاش از مسافت يك ميل شنيده میشد، و در هنگام نماز، هم چون ديگ جوشان سينهاش در اضطراب بود، و در باره پيامبر ما هم صلّى اللّه عليه و آله همين موضوع رسيده كه در حال نماز صداى ديگ جوشان، از سينه آن حضرت شنيده میشد، و يكى از همسران آن حضرت میگويد: كه پيامبر با ما سخن ميگفت و ما با او سخن ميگفتيم، ولى آنگاه كه براى نماز حاضر میشد چنان بود كه گوئى اصلا ما او را نمیشناسيم و او هم ما را نمیشناسد.و امير المؤمنين عليه السّلام آنگاه كه وضو میگرفت رنگ چهرهاش از ترس خدا تغيير مي كرد، و هنگامى كه وقت نماز میشد میلرزيد و رنگ چهرهاش عوض میشد گفته شد شما را چه میشود، حضرت فرمود: وقت اداء امانتى فرا رسيده كه خدا آن را بر آسمانها و زمين عرضه داشت و آنها از قبول آن ابا نمودند. و از پذيرفتن آن ترسيدند.و فاطمه زهرا عليها السّلام هنگام نماز از ترس خدا نفس نفس ميزد، و امام حسن عليه السّلام هر گاه كه از وضو فارغ میشد رنگش تغيير ميكرد و وقتى در اين مورد از آن حضرت سؤال شد فرمود: كسيكه ميخواهد
بر صاحب عرش وارد شود و بخدمت او رسد سزاوار است كه رنگ چهرهاش دگرگون شود، و مثل همين امر از امام سجاد عليه السّلام روايت شده و درباره آن حضرت گفتهاند كه هر گاه وضو میگرفت رنگ چهرهاش زرد میشد، از اطرافيان بحضرت گفتند چرا در هنگام وضو اين حالت بشما دست میدهد، حضرت فرمود: آيا میدانيد كه در مقابل چه كسى ميخواهم بايستم. و گفته شده كه روزى در حال نماز رداء از شانه آن حضرت افتاد، حضرت تا فراغت از نماز آن را به شانه نيفكند از علت اين امر سؤال شد، حضرت فرمود: واى بر تو آيا میدانى كه در مقابل چه كسى ايستادهام، بدرستى كه نماز بنده جز بهمان مقدار كه با توجه و حضور قلب و اقبال بخدا باشد از او پذيرفته نمیشود. راوى میگويد گفتم فدايت شوم پس هلاك شديم ما. فرمود، نه، خداوند اين نمازهاى ناقص را با نوافل و نمازهاى مستحبى كامل میسازد. و از حضرت صادق عليه السّلام رسيده كه آن حضرت فرمود: على ابن الحسين عليه السّلام هر گاه براى نماز بپا ميخواست رنگ چهرهاش تغيير میكرد، و هر گاه سر به سجده مينهاد تا عرق از سر و رويش جارى نمیشد سر از سجده بر نمیداشت.و از آن حضرت رسيده كه فرمود: پدرم میفرمود كه على ابن - الحسين عليه السّلام هر گاه براى نماز بپا ميخواست آن چنان بود كه گويا شاخه درختى است كه جز آنچه كه باد حركت دهد حركتى از خود ندارد.
و روايت شده كه روزى در حال نماز حالت غشوه بآن حضرت دست داد، چون بهوش آمد، از اين حالت سؤال شد، حضرت فرمود:پيوسته آيهاى از قرآن را بر قلبم میگذرانيدم تا آنگاه كه آن آيه را ازگويندهاش شنيدم در اين هنگام بود كه جسم توانائى مشاهده قدرت او را نداشت. و گفتهاند كه رعب و ترس در دل كسى جمع نمیشود مگر اينكه بهشت بر او واجب میگردد، پس هر گاه نماز ميخوانى بخدا روى نما و دلت را متوجه او ساز، زيرا هيچ بنده مؤمنى نيست كه در نماز قلبش را متوجه او سازد مگر اينكه خدا قلوب مؤمنين را متوجه او میسازد و بواسطه دوستى آنها او را به دست يابى به بهشت موفق میدارد.و از امام باقر عليه السّلام رسيده است كه آن حضرت فرمود: چه بسا كه بنده نصف نمازش، و يا يك سوم، و يا يك چهارم، و يا يك پنجم از نمازش بالا ميرود، و تنها آن قسمت مقبول پيشگاه خداوند تبارك و تعالى قرار میگيرد كه با حضور قلب و توجه به او انجام شده باشد، و امر بخواندن نمازهاى نافله براى اينست كه نقصان نمازهاى واجب را جبران كند.
أسرارالصلاة
|
نماز شب بيست و چهارم ماه مبارك رمضان
هشت ركعت، در هر ركعت حمد و هر سوره كه ميسر شود
|
ترجمه |
به نام خداوند بخشنده مهربان
چون واقعهى قيامت واقع شود،
در وقوع آن دروغى نيست.
هم فرودارندهى كافران است و هم فرادارندهى مؤمنان.
آنگاه كه زمين به جنبشى سخت جنبانده شود.
و كوهها سخت خرد و ريز شوند.
و غبارى پراكنده گردند.
و شما گروههاى سهگانهاى باشيد.
يكى اصحاب يمين، و چه حال دارند اصحاب يمين.
و ديگرى اصحاب شمال، و چه حال دارند اصحاب شمال.
و سومين سابقان كه پيشتازانند.
اينانند كه مقرباند.
در بهشتهاى پر ناز و نعمت.
گروهى بسيار از پيشينيان.
و اندكى از واپسينان.
بر تختهاى گوهرنشان.
رو در روى هم تكيه زدهاند.
جاودانه جوانان بر گرد آنان میگردند.
همراه با كوزهها و ابريقها و جامهايى از شراب جاری.
كه بهشتيان از آن سردرد نگيرند و بدمست نشوند.
و ميوههايى از آنچه برمیگزينند.
و گوشت پرندگان از آنچه خوش دارند.
و حوريان چشم درشت.
كه همانندان مرواريد نهفتهاند.
به پاداش كارى كه كردهاند.
در آنجا سخنان بيهوده و گزاف گناه آلود نشنوند.
نشنوند مگر سخنى كه سلام است و سلام.
و اصحاب يمين، چه حال دارند اصحاب يمين.
در جوار درختان سدر بیخار.
و موزهاى توبرتو.
و سايه گسترده.
و آبى ريزان.
و ميوه بسيار.
كه نه پايانپذير است و نه بازداشته.
و دوشيزگان گرامی.
ما ايشان را به ابداع آفريدهايم.
و دوشيزهشان داشتهايم.
همسر دوست و همسن و سال.
خاص اصحاب يمين.
جماعتى بسيار از پيشينيان.
و جماعتى بسيار از واپسينان
|