رهبر انقلاب اسلامی شامگاه سوم فروردین، با حضور در کنار پیکر مرحوم حجت‌الاسلام‌والمسلمین ریشهری، بر پیکر این عالم ربانی نماز اقامه کرده و سپس در جمع اعضای خانواده و برخی نزدیکان این مرحوم، طی سخنان کوتاهی، سوابق وزارت و قضاوت و خدمات وی در طول دوران انقلاب را منشأ خیر برای نظام دانستند. ایشان همچنین در پیام تسلیت به مناسبت درگذشت حجت‌الاسلام‌والمسلمین ریشهری نیز با اشاره به تقوا و سلامت نفس و مجاهدت مستمر این روحانی انقلابی، و همچنین تنوع عرصه‌های مجاهدت این عالم ربانی کم‌نظیر، فقدان وی را ضایعه‌ای تلخ و اندوهبار توصیف کرده بودند. از این رو، رسانه‌ی KHAMENEI.IR در گفتاری کوتاه از حجت‌الاسلام سید عبدالفتاح نواب، نماینده ولی‌فقیه در امور حج و زیارت و سرپرستی حجاج ایرانی نگاهی داشته است به برخی برجستگی‌های شخصیتی مرحوم آیت‌الله ریشهری.
آیت‌اللّه ریشهری، شخصیتی کم‌نظیر و دارای ویژگی‌های فراوان بود. پیام تسلیتی هم که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره رحلت مرحوم ریشهری صادر کردند و تعابیری که در پیام به کار بردند این نکته را اثبات میکند که ایشان شخصیتی موفق و چندبعدی بودند. برخی افراد دارای یک بعد هستند، ولی در جامعه افراد کمی پیدا می‌شوند که دارای ابعاد مختلفی باشند. آیت‌اللّه ریشهری، جزو این نوادر و افراد کم‌نظیر بود.
* ایشان مدیر توانا و تربیت‌کننده و مدیرساز بود. سعی می‌کرد در برنامههای مدیریت، چهارچوب‌های کلی مشخص کند ولی کار را به مدیران تحت امرش واگذار کند تا توجیه شوند. آنان را در کار و مدیریتشان آزاد می‌گذاشت، ولی نظارت عالیه هم داشت. هر کجا که احساس می‌کرد باید تذکر دهد یا توصیه و راهنمایی کند، این کار را انجام می‌داد. به عنوان مثال در دومین سالی که بنده میخواستم به عنوان مسئول بعثه برای ایام عمره مشرف شوم، خدمت ایشان رسیدم و گفتم اگر رهنمودی دارید بفرمایید استفاده کنیم. این‌طور فرمودند که من بررسی کردم، شما آب‌بندی شده‌اید و همه آنچه ما در رابطه با برنامههای عمره نیاز می‌بینیم، شما به آن رسیدید و من هیچ توصیه‌‌ای ندارم. یعنی ایشان در همان یک‌سال از دور نظارت کرده بودند. ایشان مدیری بود که به نیروهای تحت امرش توجه داشت و در پرورش آن‌ها سعی می‌کرد. البته همین نحوه برخورد، زمینه‌ای برای ارتقاء کار ما شد و ما هر سال سعی می‌کردیم که نسبت به سال قبل، آورده‌ای داشته باشیم.
* ایشان متخلّق بود؛ یعنی به آنچه می‌گفت خود عمل کرده بود. برخی افراد هستند که یک کار خوبی را می‌گویند و دوست دارند که دیگران انجام دهند، ولی اگر خودشان حالش را داشته باشند، انجام می‌دهند. ایشان از یک ساعت قبل اذان صبح در مسجدالحرام یا مسجدالنبی بود و وقتی با خدای خود ارتباط برقرار می‌کرد، می‌گریست. این‌ها ارزش دارد و خیلی کم پیدا می‌شود. ایشان از تمام وقتش استفاده می‌کرد. ایشان مانند یک زرگر که از ریزه‌های طلا استفاده‌کرده و شمش درست میکند، از ریزه‌های وقت استفاده‌کرده و موسوعه تولید می‌کرد.
* واقعاً ایشان در برنامه تحقیق و پژوهش و فعالیت‌ها خستگی‌ناپذیر بود و از ذره‌های وقتش استفاده می‌کرد. یک شب کار واجبی پیش آمد و من باید حتماً با ایشان تماس می‌گرفتم. به همراهشان زنگ زدم و گفتم من با حاج‌آقا کار واجب دارم، برای حاج‌آقا مقدور است که پاسخ دهند. ارتباط برقرار شد و من گفتم عذر می‌خواهم شاید شما مطالعه می‌کردید. ایشان گفت که در عمق مطالعه و برنامه‌ها بودم که شما تماس گرفتید، ولی کار واجب بود و من باید کار واجب را جواب می‌دادم. در عین حالی که بحثی را مطالعه می‌کردند و وقتشان را بر آن گذاشته بودند، ولی از اینکه پاسخی در رابطه با مسئله‌ای بدهند فروگذار نمی‌کردند. سعی می‌کردند در تربیت اخلاقی مؤثر باشند.
* ایشان با اینکه در مکه و مدینه نماینده حضرت آقا بودند و در رابطه با مسائل تربیتی وظیفه مستقیم نداشتند، ولی سعی می‌کردند حتماً برای زائران سخنرانی کنند و حتماً آن‌ها را راهنمایی کنند. حتماً از روایات اهل‌بیت عصمت و طهارت برای راهنمایی آن‌ها استفاده می‌کردند و این کار را انجام می‌دادند.
* قدرت علمی -تقریبی ایشان نیز برجسته و نگاه بلندی در این حوزه داشت. در زمان ریاست ایشان در بعثه به آیت‌الله ریشهری پیشنهاد کردم که حاج‌آقا مناسب است شما دیداری با مرحوم شیخ صالح، رئیس شئون مسجدالحرام و مسجدالنبی داشته باشید. شیخ صالح در حوزه‌ی حرمین شریفین شخصیت دوم عربستان محسوب می‌شد. این دیدار انجام شد و مسئول شئون مسجدالحرام و مسجدالنبی خدمت حضرت آیت‌اللّه ریشهری رسید و ایشان بخشی از کتاب‌هایشان را به او هدیه دادند. مرحوم شیخ صالح برای من می‌گفت «وقتی من کتاب "المحبة فی الکتاب و السنة" نوشته آیت‌الله محمدى رى شهرى را دیدم، نتوانستم این کتاب را زمین بگذارم و تمام مقدمه‌اش را که هشتاد صفحه بود مطالعه کردم و بسیار ارزشمند و عالی است و گفتم این مقدمه را با اسم خود مسجدالحرام و مسجدالنبی چاپ کنید.» ببینید از ایران اسلامی، صدای محبّت بین مسلمان‌ها بلند می‌شود و ندای دوستی و محبّت است، ولی در جای دیگر صدای تفرقه است.
به کوشش: مصطفی آجرلو
منتشر شده در پایگاه اطلاع رسانی رهبر معظم انقلاب
https://farsi.khamenei.ir/others-note?id=49933
