ماه نقش بسیار مهمی در فرهنگ، زبان و تفکرات انسان‌های زمینی ایفا می‌کند، اما نبود آن چه تفاوتی برای زمینیان ایجاد خواهد کرد؟
به گزارش ایسنا به نقل از اسپیس، نخستین پدیده‌ای که رخ خواهد داد، جزر و مد است. جزر و مد اقیانوسی در نتیجه نیروی گرانشی بین زمین و ماه و همچنین شیوه حرکت زمین در ارتباط با یکدیگر رخ می‌دهد.
ناپدید شدن ناگهانی ماه می‌تواند بطور کامل این سیستم را به هم بریزد. البته ممکن است همچنان حرکاتی در آب‌ها وجود داشته باشد و امواج با کناره‌های غربی قاره‌ها به دلیل چرخش زمین برخورد کنند.
از سوی دیگر، زمین در گذشته سریع‌تر از حال حاضر بر روی محور خود می‌چرخید. در زمان برخورد فرضی که به شکل‌گیری ماه منجر شد، روزهای زمین شش ساعته بود اما سپس به دلیل وجود ماه، این میزان به 24 ساعت افزایش یافت. این قمر دارای نیروی گرانشی است و چرخش زمین بر روی محورش نیز این کشش را به شکل دو کوهان در سیاره حفظ می‌کند. از این رو، سطح آب اقیانوس‌ها در برخی مناطق بیشتر است.
طی قرن‌ها، ماه به آهستگی از زمین دور شده و سیاره با آرام کردن حرکت خود، انرژی چرخشی خود را به انرژی مداری ماه تبدیل کرد.
در صورت ناپدید شدن ماه، زمین به سرعت روی صفحه مدار خود می‌چرخد و یکی از نیمکره شمالی یا جنوبی همیشه رو به خورشید خواهند بود اما نیمکره دیگر همیشه در تاریکی خواهد ماند. در زمان‌های دیگر، سیاره دقیقا موازی با سطح مدار خواهد چرخید که با یکسان شدن طول همه روزها، فصل‌ها را از بین خواهد برد.
این جدایی ممکن است سال‌ها طول بکشد تا به نابودی انسان منجر شود اما در عین حال می‌تواند باعث بلایای طبیعی شود. ماه بر روی زمین و همچنین دریا تنش گرانشی اعمال می‌کند و برخی آن را یکی از عوامل در رانش قاره در نظر می‌گیرند. در نتیجه، ممکن است فعالیت های آتشفشانی و زلزله افزایش یابد. در همین حال، همه گیاهان و حیواناتی که بر چرخه قمری برای تولید مثل و یا مهاجرت تکیه دارند، به طور کامل درهم خواهد ریخت. از بین رفتن جمعیت ماهی‌ها، پرندگان و حشرات، محیط زیست محلی را تحت فشار قرار داده و منجر به گرسنگی و فروپاشی اجتماعی است.
