۱۸۳۱۳.عنه عليه السلام :كَم مِن دَمٍ سَفَكَهُ فَمٌ !^۱

۱۸۳۱۴.عنه عليه السلام :كَم مِن إنسانٍ أهلَكَهُ لِسانٌ !^۲

۱۸۳۱۵.عنه عليه السلام :رُبَّ كََلِمَةٍ سَلَبَت نِعمَةً. فاخزُنْ لِسانَكَ كَما تَخزُنُ ذَهَبَكَ وَ وَرِقَكَ.^۳

۳۵۱۲

التَّحذيرُ مِن مَزالقِ اللِّسانِ

۱۸۳۱۶.الترغيب و الترهيب عن مُعاذ بنِ جبلٍ :كنتُ مع النبيِّ صلى الله عليه و آله في سَفَرٍ... فقلتُ : يا رسولَ اللّه. أخبِرني بعَمَلٍ يُدخِلُني الجنَّةَ. و يُباعدُني عنِ النّارِ. قالَ : لقَد سألتَ عَن عَظيمٍ [ ثمَّ أخبَرَهُ صلى الله عليه و آله عمّا سأل عنهُ]... ثمَّ قالَ : أ لا اُخبِرُكَ بمِلاكِ ذلكَ كُلِّهِ ؟ قلتُ : بلى يا رسولَ اللّه ِ، قالَ : كُفَّ علَيكَ هذا، و أشارَ إلى لِسانِهِ. قلتُ : يا نَبيَّ اللّه ِ، و إنّا لَمُؤاخَذونَ بما نَتكَلَّمُ بهِ ؟ قالَ : ثَكَلَتكَ اُمُّكَ ! و هَل يَكُبُّ النّاسَ في النّارِ على وُجوهِهِم ـ أو قالَ : على مَناخِرِهِم ـ إلاّ حَصائدُ ألسِنَتِهِم ؟ !^۴

۱۸۳۱۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :اِعلَمْ أنّ اللِّسانَ كَلبٌ عَقورٌ. إن خَلَّيتَهُ عَقَرَ.^۵

۱۸۳۱۳.امام على عليه السلام :اى بسا خونى كه دهانى آن را ريخته است.

۱۸۳۱۴.امام على عليه السلام :بسى انسان كه زبان به نابوديش افكنده است.

۱۸۳۱۵.امام على عليه السلام :بسا سخنى كه نعمتى را از كف برده است، پس همان گونه كه زر و سيم خود را محافظت مى كنى، زبانت را نيز محافظت كن.

۳۵۱۲

پرهيز از لغزشگاه هاى زبان

۱۸۳۱۶.الترغيب و الترهيب ( ـ به نقل از معاذ بن جبل ـ ) : در سفرى با پيامبر از حضرتش درباره آنچه كه به بهشت مى برد و از آتش دور مى گرداند، سؤال كردم. حضرت فرمود: سؤال بزرگى كردى. سپس پاسخ سؤال را داد و فرمود : آيا بنياد همه اين ها را به تو خبر ندهم؟ عرض كردم: چرا، اى رسول خدا! پيامبر صلى الله عليه و آله به زبان خود اشاره كرد و فرمود: اين را نگه دار. عرض كردم: اى پيامبر خدا! آيا ما درباره آنچه مى گوييم مؤاخذه مى شويم؟ حضرت فرمود: مادرت به عزايت بنشيند، مگر مردم را چيزى جز دِرَويده هاى زبانشان به رو ـ يا فرمود: به بينى ـ در آتش مى افكند؟

۱۸۳۱۷.امام على عليه السلام :بدان كه زبان سگ گيرنده اى است كه اگر رهايش كنى، گاز مى گيرد.

1.غرر الحكم : ۶۹۲۸.

2.غرر الحكم : ۶۹۲۹.

3.بحار الأنوار : ۷۱/۲۸۷/۴۳.

4.الترغيب و الترهيب : ۳/۵۲۸/۲۳.

5.بحار الأنوار : ۷۱/۲۸۷/۴۳.