۱۷۱۸۷.تفسير العياشي :الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ أيضا ـ : هُو أن يَشتَهيَ الشَّيءَ بسَمعِهِ و ببَصَرِهِ و لِسانِهِ و يَدِهِ. أمّا إن هُو غَشِيَ شيئا مِمّا يَشتَهي فإنّهُ لا يَأتِيهِ إلاّ و قَلبُهُ مُنكِرٌ لا يَقبَلُ الذي يَأتي ؛ يَعرِفُ أنَّ الحَقَّ ليسَ فيهِ. و في خَبرِ هِشامٍ عنه عليه السلام : يَحُولُ بينَهُ و بينَ أن يَعلَمَ أنّ الباطِلَ حَقٌّ.^۱

۱۷۱۸۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ أيضا ـ ) : هو أن يَشتَهيَ الشَّيءَ بسَمعِهِ و بَصَرِهِ و لِسانِهِ و يَدِهِ. و أمّا إنّهُ لا يَغشَى شيئا مِنها و إن كانَ يشتَهيهِ فإنّهُ لا يَأتِيهِ إلاّ و قَلبُهُ مُنكِرٌ لا يَقبَلُ الذي يَأتي ؛ يَعرِفُ أنَّ الحَقَّ ليسَ فيهِ.^۲

(انظر) الباطل : باب ۳۶۷. الخالق : باب ۱۱۰۸.

۳۳۶۰

النَّوادِرُ

۱۷۱۸۹.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :جُبِلَتِ القُلوبُ على حُبِّ مَن أحسَنَ إلَيها و بُغضِ مَن أساءَ إلَيها.^۳

۱۷۱۸۷.تفسير العياشى : امام صادق عليه السلام ـ درباره هتفسير العياشى : امام صادق عليه السلام ـ درباره همين آيه ـ فرمود : آن چنين است كه انسان با گوش و چشم و زبان و دستش هوس چيزى مى كند، اما وقتى آن چيز به طرف او مى آيد دلش آن را انكار نموده. پس مى زند و مى فهمد كه آن چيز حق نيست. در روايت هشام از آن حضرت آمده است: خداوند ميان او و اين كه باطل را حق بداند، حايل مى شود.

۱۷۱۸۸.امام صادق عليه السلام ( ـ نيز درباره همين آيه ـ ) فرمود : آن بدين صورت است كه انسان با گوش و چشم و زبان و دست خود هوس چيزى كند، اما على رغم ميل خود، به سمت چيزى از آنها نمى رود و اگر آن چيز به او دست دهد. دلش آن را انكار مى كند و از پذيرفتنش سر باز مى زند و مى فهمد كه آن چيز حق نيست.

۳۳۶۰

گوناگون

۱۷۱۸۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دلها بر دوست داشتن كسى كه به آنها نيكى كند و نفرت از كسى كه به آنها بدى كند، سرشته شده اند.

1.تفسير العيّاشيّ : ۲/۵۲/۳۵ و ۳۶.

2.تفسير العيّاشيّ : ۲/۵۲/۳۷.

3.تحف العقول : ۳۷.