۳۳۲۳

بَدءُ القَضاءِ

۱۷۰۱۷.كنز العمّال :ما اتَّخَذَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله قاضيا و لا أبو بكرٍ و لا عُمَرُ حتّى كانَ وَسَطا مِن خِلافَةِ عُمَرَ فقالَ عمرُ لِيزيدَ بنِ اُختِ النَّمرِ : اِكفِني بَعضَ الاُمورِ ـ يَعني صِغارَها ـ.^۱

(انظر) كنز العمّال : ۵ / ۸۱۴. ۸۱۵.

۳۳۲۴

النَّوادِرُ

۱۷۰۱۸.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :البَيِّنَةُ على مَنِ ادَّعَى. و اليَمينُ على مَن ادُّعِيَ علَيهِ.^۲

۱۷۰۱۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :آفةُ القُضاةِ الطَّمَعُ.^۳

۱۷۰۲۰.عنه عليه السلام :أفظَعُ شَيءٍ ظُلمُ القُضاةِ.^۴

۱۷۰۲۱.عنه عليه السلام :ليسَ مِن العَدلِ القَضاءُ علَى الثِّقَةِ بالظَّنِّ.^۵

(انظر) وسائل الشيعة: ۱۸/۱۷۰باب ۳ و ص۲۱۶باب۲۶.

۳۳۲۳

آغاز قضاوت

۱۷۰۱۷.كنز العمّال :نه رسول خدا صلى الله عليه و آله قاضى گماشت و نه ابو بكر و نه عمر، تا در اواسط خلافت عمر، كه وى به يزيد، خواهر زاده نمر، گفت: قسمتى از كارهاى مرا به عهده گير ـ مقصودش كارهاى كوچك و كم اهميت بود ـ.

۳۳۲۴

گوناگون

۱۷۰۱۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بيّنه و شاهد آوردن، با مدّعى است و سوگند با مدّعى عليه.

۱۷۰۱۹.امام على عليه السلام :آفت قاضيان، طمع است.

۱۷۰۲۰.امام على عليه السلام :زننده ترين چيز، ستم (حكم نارواى) قاضيان است.

۱۷۰۲۱.امام على عليه السلام :داورى كردن با تكيه به گمان از عدالت به دور است.

1.كنز العمّال : ۱۴۴۶۳.

2.الكافي : ۷/۴۱۵/۱.

3.غرر الحكم : ۳۹۳۶.

4.غرر الحكم : ۳۰۱۱.

5.نهج البلاغة : الحكمة ۲۲۰.