۱۶۹۵۳.عنه صلى الله عليه و آله :لَيَأتِيَنَّ علَى القاضي العَدلِ يَومَ القِيامَةِ ساعَةٌ يَتَمَنّى أنّهُ لم يَقْضِ بينَ اثنَينِ في تَمرَةٍ قَطُّ.^۱

۱۶۹۵۴.عنه صلى الله عليه و آله :يُؤتى بالقاضي يَومَ القِيامَةِ فَيَلقَى مِن الهَولِ قَبلَ الحِسابِ ما يَوَدُّ أنّهُ لم يَقضِ بينَ اثنَينِ في تَمرَةٍ^۲.^۳

(انظر) عنوان ۱۱۳ «الحساب». الولاية على النّاس : باب ۴۱۵۴.

۳۳۱۰

طَلَبُ القَضاءِ

۱۶۹۵۵.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :مَنِ ابتَغى القَضاءَ و سَألَ فيهِ الشُّفَعاءَ وُكِلَ إلى نفسِهِ. و مَن اُكرِهَ علَيهِ أنزَلَ اللّه ُ علَيهِ مَلَكا يُسَدِّدُهُ.^۴

۱۶۹۵۶.عنه صلى الله عليه و آله :مَن سَألَ القَضاءَ وُكِلَ إلى نفسِهِ، و مَن اُجبِرَ علَيهِ نَزَلَ علَيهِ مَلَكٌ يُسَدِّدُهُ.^۵

۱۶۹۵۷.عنه صلى الله عليه و آله :مَن طَلَبَ القَضاءَ و استَعانَ علَيهِ وُكِلَ إلَيهِ. و مَن لم يَطلُبْهُ و لم يَستَعِنْ علَيهِ أنزَلَ اللّه ُ مَلَكا يُسَدِّدُهُ.^۶

۱۶۹۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :روز قيامت لحظه اى بر قاضى دادگر مى گذرد كه آرزو مى كند اى كاش هرگز حتى درباره يك دانه خرما ميان دو نفر داورى نكرده بود.

۱۶۹۵۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :روز قيامت قاضى را مى آورند و پيش از آن كه به حسابش رسيدگى شود با چنان هول و هراسى مواجه مى شود كه آرزو مى كند اى كاش ميان دو نفر حتى درباره يك دانه خرما داورى نكرده بود.^۷

۳۳۱۰

داوطلب شدن براى قضاوت

۱۶۹۵۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه جوياى منصب قضاوت باشد و براى رسيدن به آن متوسّل به اين و آن شود، خداوند او را به خودش وا گذارد و هر كه مجبور به پذيرفتن آن شود، خداوند فرشته اى بر او فرو فرستد كه استوارش بدارد.

۱۶۹۵۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه داوطلب منصب قضاوت شود، خداوند او را به خودش وا گذارد و هر كه اين مسند به او تحميل شود، فرشته اى بر او فرود آيد و استوارش بدارد.

۱۶۹۵۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه جوياى مسند قضاوت باشد و براى رسيدن به آن از كسى كمك بگيرد، به همان منصب وا گذار شود و هر كه جوياى آن نباشد و براى رسيدن به مسند قضاوت از كسى كمك نجويد، خداوند فرشته اى بر او فرو فرستد كه استوارش بدارد.

1.كنز العمّال : ۱۴۹۸۹.

2.كنز العمّال : ۱۵۰۰۹.

3.الأخبار على فرض ثبوتها محمولة على ما لم يكن القضاء واجبا على القاضي العادل.

4.كنز العمّال: ۱۴۹۹۴.

5.كنز العمّال : ۱۴۹۹۵.

6.سنن أبي داوود : ۳/۳۰۰/۳۵۷۸.

7.اين اخبار، در صورتى كه صحت و واقعيت داشته باشند، به موردى حمل مى شودند كه كار قضاوت براى قاضىِ عادل. واجب نشده باشد.