۱۶۱۲۹.عنه عليه السلام :مَرِضَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام فَعادَهُ قَومٌ فَقالوا لَهُ : كَيفَ أصبَحتَ يا أميرَ المُؤمِنينَ؟ فَقالَ : أصبَحتُ بِشَرٍّ. فَقالوا : سُبحانَ اللّه ِ! هذا كَلامُ مِثلِكَ؟ فَقالَ : يَقولُ اللّه ُ تَعالى : «وَ نَبْلُوكُم بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً وَ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ » .^۱ فَالخَيرُ الصِّحَّةُ وَ الغِنى. وَ الشَّرُّ المَرَضُ وَ الفَقرُ ؛ ابتِلاءً وَ اختِبارا.^۲

۱۶۱۳۰.عنه عليه السلام :كانَ في ما أوصى بِهِ لُقمانُ ابنَهُ أن قالَ : يا بُنَيَّ... ذُقتُ المَراراتِ كُلَّها فَلَم أذُق شَيئا أمَرَّ مِنَ الفَقرِ.^۳

۳۱۷۳

الاِستِعاذَةُ مِنَ الفَقرِ

۱۶۱۳۱.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :اللّهُمَّ إنّي أعوذُ بِكَ مِنَ الكُفرِ. وَ الفَقرِ. و عَذابِ القَبرِ.^۴

۱۶۱۳۲.عنه صلى الله عليه و آله :اللّهُمَّ بارِك لَنا فِي الخُبزِ. و لا تُفَرِّق بَينَنا و بَينَهُ ؛ فَلَولاَ الخُبزُ ما صَلَّينا و لا صُمنا. و لا أدَّينا فَرائِضَ رَبِّنا.^۵

۱۶۱۲۹.امام صادق عليه السلام :حضرت امير المؤمنين عليه السلام بيمار شد. گروهى به ديدار او رفتند و به وى گفتند: «اى امير المؤمنين! چگونه اى؟» فرمود: «بد حالم». گفتند : «سبحان اللّه ! چون تويى چنين مى گويد؟» فرمود: «خداى ـ تعالى ـ فرموده است: «و شما را به شر و خير مى آزماييم. آزمودنى ؛ و به سوى ما بازگردانده مى شويد». مراد از خير. تندرستى و توانگرى است ؛ و مراد از شر. بيمارى و ندارى ؛ به منظور آزمايش و امتحانِ آدميان».

۱۶۱۳۰.امام صادق عليه السلام :از جمله سفارش هاى لقمان به پسرش اين بود : جانِ پسر!... همه تلخى ها را چشيدم ؛ چيزى تلخ تر از فقر نيافتم.

۳۱۷۳

پناه جُستن از فقر

۱۶۱۳۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بار خدايا! هر آينه از كفر و فقر و عذاب قبر به تو پناه مى جويم.

۱۶۱۳۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بار خدايا! براى ما در نان بركت قرار ده و ميان ما و آن. جدايى مينداز. اگر نان نبود. ما نماز نمى خوانديم و روزه نمى گزارديم و واجب هاى پروردگارمان را انجام نمى داديم.

1.الأنبياء : ۳۵.

2.الدعوات : ۱۶۸ / ۴۶۹.

3.الأمالي للصدوق : ۷۶۶ / ۱۰۳۱ عن حمّاد بن عيسى.

4.سنن النسائي: ۳/۷۴ و ج ۸/۲۶۲.

5.الكافي : ۵ / ۷۳ / ۱۳.