۱۵۴۶۵.عنه عليه السلام ( ـ لأبي ذرٍّ لمّا اُخرِجَ إلَى الرَّبَذَةِ ـ ) : ما أحوَجَهُم إلى ما مَنَعتَهُم. و ما أغناكَ عمّا مَنَعوكَ ! و سَتَعلَمُ مَنِ الرابِحُ غَدا.^۱

ل. ترك الحرص

۱۵۴۶۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :أغنَى الغِنى مَن لم يَكُن لِلحِرصِ أسيرا.^۲

(انظر) القناعة : باب ۳۳۶۹.

م. العفة

۱۵۴۶۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا يكونُ غَنيّا حتّى يكونَ عَفيفا.^۳

۳۰۶۹

أغنَى الناسِ

۱۵۴۶۸.عيسى عليه السلام :خادِمي يَدايَ. و دابَّتي رِجلايَ. و فِراشِي الأرضُ. و وِسادي الحَجَرُ... أبِيتُ و ليسَ لي شيءٌ. و اُصبِحُ و ليسَ لي شَيءٌ. و ليسَ على وَجهِ الأرضِ أحَدٌ أغنى مِنّي.^۴

۱۵۴۶۵.امام على عليه السلام ( ـ به ابوذر هنگام تبعيدش به ربذه ـ ) فرمود : چه نيازمندند آنان به چيزى كه تو از آن منعشان كردى و چه بى نيازى تو از آنچه آنان تو را از آن منع كردند! و بزودى خواهى دانست كه فردا[ى آخرت ]برنده كيست!

ل ـ حريص نبودن

۱۵۴۶۶.امام صادق عليه السلام :بزرگترين توانگرى را كسى دارد كه اسير حرص نباشد.

م ـ عفاف

۱۵۴۶۷.امام على عليه السلام :[آدمى] توانگر نباشد،مگر آن گاه كه خويشتندار باشد.

۳۰۶۹

توانگرترين مردم

۱۵۴۶۸.عيسى عليه السلام :خدمتگزار من، دستان من است و مركب من، پاهاى من و بسترم، زمين و بالشم، سنگ... شب را با دست خالى به سر مى برم و روز را با تهيدستى سپرى مى كنم و با اين حال در روى زمين توانگرتر از من وجود ندارد.

1.نهج البلاغة : الخطبة ۱۳۰.

2.الكافي : ۲/۳۱۶/۷.

3.بحار الأنوار : ۷۸/۸/۶۴.

4.عدّة الداعي : ۱۰۷. ۱۰۸.