۱۵۳۲۲.عنه عليه السلام ( ـ أيضا ـ ) : كأنَّ المَعنِيَّ سِواها. و كأنَّ الحَظَّ في إحرازِ دُنياها !^۱

۱۵۳۲۳.عنه عليه السلام :لا عَمَلَ لغافِلٍ.^۲

۱۵۳۲۴.الإمامُ الحسنُ عليه السلام :الغَفلَةُ تَركُكَ المَسجِدَ، و طاعَتُكَ المُفسِدَ.^۳

۳۰۵۴

آثارُ الغَفلَةِ

۱۵۳۲۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن غَفَلَ جَهِلَ.^۴

۱۵۳۲۶.عنه عليه السلام :مَن طالَت غَفلَتُهُ تَعَجَّلَت هَلَكَتُهُ.^۵

۱۵۳۲۷.عنه عليه السلام :مَن غَلَبَت علَيهِ الغَفلَةُ ماتَ قَلبُهُ.^۶

۱۵۳۲۲.امام على عليه السلام ( ـ در وصف غافل ـ ) فرمود : گويى مقصود [و مخاطبِ اوامر و نواهى و وعد و وعيد الهى ]چيزى جز دلهاست و گويى بهره مندى و سعادت آنها، در به دست آوردن دنيايشان است.

۱۵۳۲۳.امام على عليه السلام :غافل را عمل [ صالح ] نباشد.

۱۵۳۲۴.امام حسن عليه السلام :غفلت آن است كه مسجد [رفتن براى نماز] را ترك كنى و از تبهكار فرمان برى.

۳۰۵۴

پيامدهاى غفلت

۱۵۳۲۵.امام على عليه السلام :هر كه غافل شود، نادان مانَد.

۱۵۳۲۶.امام على عليه السلام :هر كه غفلتش به درازا كشد، هلاكتش شتاب گيرد.

۱۵۳۲۷.امام على عليه السلام :هر كه غفلت بر او چيره گردد، دلش بميرد.

1.غرر الحكم : ۷۲۲۸.

2.غرر الحكم : ۱۰۴۵۱.

3.بحار الأنوار : ۷۸/۱۱۵/۱۰.

4.غرر الحكم : ۷۶۸۶.

5.غرر الحكم : ۸۳۱۸.

6.غرر الحكم : ۸۴۳۰.