۱۵۲۷۷.عنه عليه السلام :اليَقَظَةُ استِبصارٌ.^۱

۱۵۲۷۸.عنه عليه السلام :التَّيقُّظُ فِي الدِّينِ نِعمَةٌ على مَن رُزِقَهُ.^۲

۱۵۲۷۹.عنه عليه السلام :مَن لم يَستَظهِرْ باليَقَظَةِ لم يَنتَفِعْ بالحَفَظَةِ.^۳

۱۵۲۸۰.عنه عليه السلام :فَأفِقْ أيُّها السامِعُ مِن سَكرَتِكَ. و استَيقِظْ مِن غَفلَتِكَ. و اختَصِر مِن عَجَلَتِكَ.^۴

۱۵۲۸۱.عنه عليه السلام :ما بَرِحَ للّه ِِ ـ عَزَّت آلاؤهُ ـ في البُرهَةِ بعدَ البُرهَةِ. و في أزمانِ الفَتراتِ. عِبادٌ ناجاهُم في فِكْرِهِم. و كَلَّمَهُم في ذاتِ عُقولِهِم. فاستَصبَحُوا بِنُورِ يَقَظَةٍ في الأبصارِ و الأسماعِ و الأفئدَةِ.^۵

(انظر) الغفلة : باب ۳۰۵۰.۳. العنوان ۱۹۴ «المراقبة».

۳۰۴۷

الحَثُّ عَلَى الاستيقاظِ

۱۵۲۸۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أ لا مُستَيقِظٌ مِن غَفلَتِهِ قبلَ نَفادِ مُدَّتِهِ ؟ !^۶

۱۵۲۷۷.امام على عليه السلام :بيدارى، بينش يافتن است.

۱۵۲۷۸.امام على عليه السلام :بيدارى در دين، نعمتى است كه روزى افراد مى شود.

۱۵۲۷۹.امام على عليه السلام :كسى كه به بيدارى تكيه نكند، از نگهبانان نفعى نبرد.

۱۵۲۸۰.امام على عليه السلام :اى شنونده! از مستى خود به هوش آى و از خواب غفلتت بيدار شو و از شتابت بكاه.

۱۵۲۸۱.امام على عليه السلام :براى خداوند ـ كه نعمتهايش گرامى باد ـ در هر برهه اى از زمان و در فاصله هاى زمانى ميان بعثت پيامبران، همواره بندگانى بوده است كه با آنان در انديشه هايشان نجوا كرد و در درون خردهايشان با آنان سخن گفت و بدين سبب آنان چشمها و گوشها و دلهايشان از نور بيدارى تابناك گرديد.

۳۰۴۷

تشويق به بيدار شدن از خواب غفلت

۱۵۲۸۲.امام على عليه السلام :آيا كسى هست كه پيش از آن كه عمرش به سر آيد، از خواب غفلت خويش بيدار شود؟

1.غرر الحكم : ۱۷۶.

2.غرر الحكم : ۲۰۵۸.

3.غرر الحكم : ۸۹۹۱.

4.نهج البلاغة : الخطبة ۱۵۳.

5.نهج البلاغة : الخطبة ۲۲۲.

6.غرر الحكم : ۲۷۵۲.