۱۴۶۵۲.الكافي عن معاويةَ بنِ وهب :سمعتُ أبا عبدِ اللّه عليه السلام يقول : إذا تابَ العَبدُ تَوبَةً نَصوحا أحَبَّهُ اللّه ُ فسَتَرَ عَلَيهِ فِي الدّنيا و الآخِرَةِ. فقُلتُ : و كَيفَ يَستُرُ عَلَيهِ ؟ قالَ : يُنسي مَلَكَيهِ ما كَتَبا عَلَيهِ مِنَ الذُّنوبِ. وَ يوحي إلى جَوارِحِه : اُكتُمي عَلَيهِ ذُنوبَهُ. وَ يوحي إلى بِقاعِ الأرضِ : اُكتُمي ما كانَ يَعمَلُ عَلَيكِ مِنَ الذُّنوبِ. فيَلقَى اللّه َ حينَ يَلقاهُ و لَيسَ شَيءٌ يَشهَدُ عَلَيهِ بِشَيءٍ مِنَ الذُّنوبِ.^۱

(انظر) التوبة : باب ۴۷۴. ۴۷۵.
الحساب : باب ۸۴۳.

۲۹۴۷

أصحابُ الشِّمالِ

الكتاب :

وَ أَصْحابُ الشِّمالِ ما أَصْحابُ الشِّمالِ * فِي سَمُومٍ وَ حَمِيمٍ * وَ ظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ * لاَّ بارِدٍ وَ لا كَرِيمٍ * إِنَّهُمْ كانُواْ قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِينَ * وَ كانُواْ يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ * وَ كانُواْ يَقُولُونَ أَ ئِذا مِتْنا وَ كُنَّا تُرابا وَ عِظاما أَ ءِنَّا لَمَبْعُوثُونَ * أَ وَ آباؤُنا الْأَوَّلُونَ * قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَ الاْخِرِينَ * لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ».^۲

۱۴۶۵۲.الكافى ( ـ به نقل از معاوية بن وهب ـ ) : از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمايد : هر گاه بنده توبه خالص كند، خداوند او را دوست بدارد و در دنيا و آخرت برايش پرده پوشى كند. عرض كردم: چگونه برايش پرده پوشى مى كند؟ ـ فرمود : گناهانى كه دو فرشته او برايش نوشته اند، از ياد آنها مى برد و به اعضا و جوارح او وحى مى كند : گناهان او را بپوشانيد و به جاهاى مختلف زمين وحى مى فرمايد : گناهانى را كه در جاى جاى شما انجام مى داد، بپوشانيد. بنا بر اين، آن گاه كه خدا را ديدار كند، چيزى نيست كه به گناهان او گواهى دهد.

۲۹۴۷

اصحاب سمت چپ

قرآن :

«و امّا اصحاب دست چپ، چگونه اند اصحاب دست چپ؟ در باد سوزان و آب جوشان. و سايه اى از دود سياه. نه خنك و نه خوش. آنان پيش از اين در ناز و نعمت بودند. و بر گناهان بزرگ اصرار مى ورزيدند. و مى گفتند : آيا زمانى كه مرديم و خاك و استخوان شديم، ما برانگيخته مى شويم يا نياكان ما؟ بگو : همانا اولين و آخرين افراد، در وعده گاه روزى معيّن گرد آورده مى شوند».

1.الكافي : ۲/۴۳۰/۱.

2.الواقعة : ۴۱ ـ ۵۰.