۱۴۵۶۵.عنه عليه السلام :أتى جَبرَئيلُ رَسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله فَأخَذَهُ فأخرَجَهُ إلَى البَقيعِ. فَانتَهى بِهِ إلى قَبرٍ فصَوَّتَ بِصاحِبِهِ فقالَ : قُمْ بِإذنِ اللّه ِ. فخَرَجَ مِنهُ رَجُلٌ أبيَضُ الرَّأسِ و اللِّحيَةِ يَمسَحُ التُّرابَ عَن وَجهِهِ و هُوَ يَقولُ : «الحَمدُ للّه ِِ و اللّه ُ أكبَرُ» فقالَ جَبرَئيلُ : عُدْ بِإذنِ اللّه ِ. ثمَّ انتَهى بِهِ إلى قَبرٍ آخَرَ فقالَ : قُمْ بِإذنِ اللّه ِ. فخَرَجَ مِنهُ رَجُلٌ مُسوَدُّ الوَجهِ و هُوَ يَقولُ : «يا حَسرَتاهُ. يا ثُبوراهُ !» ثُمَّ قالَ لَهُ جَبرَئيلُ : عُدْ إلى ما كُنتَ بِإذنِ اللّه ِ. فقالَ : يا مُحمَّدُ. هكَذا يُحشَرونَ يَومَ القِيامَةِ. و المُؤمِنونَ يَقولونَ هذا القَولَ. و هؤلاءِ يَقولونَ ما تَرى^۱.^۲

(انظر) المعاد: باب ۲۹۲۱ حديث ۱۴۵۵۲. ۱۴۵۵۳.

۲۹۲۹

اِقتِرابُ السّاعَةِ

الكتاب :

اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ».^۳

۱۴۵۶۵.امام صادق عليه السلام :جبرئيل نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمد و دست او را گرفت و در بقيع به سوى گورى برد. و صاحب آن را صدا زد و گفت :به اذن خدا برخيز. پس، مردى با سر و ريشى سپيد از گور بيرون آمد در حالى كه گرد و خاك از چهره خويش پاك مى كرد و مى گفت : «ستايش خدا را، خدا بزرگتر [از توصيف] است». جبرئيل به او گفت : به اذن خدا بازگرد. سپس آن حضرت را بر سر گور ديگرى برد و گفت: به اذن خدا برخيز. پس مردى سيه روى از ميان گور بيرون آمد در حالى كه مى گفت : «اى افسوس!هلاك شدم». جبرئيل به او نيز گفت : به اذن خدا برگرد. آن گاه گفت : اى محمّد! روز قيامت نيز اين چنين محشور مى شوند، در حالى كه مؤمنان آن سخن را مى گويند و اينان آن مى گويند كه ديدى.^۴

۲۹۲۹

نزديكى زمان قيامت

قرآن :

«زمان قيامت نزديك شد و ماه از هم شكافت».

1.بحار الأنوار : ۷/۳۹/۸.

2.انظر كلام المجلسيّ رضوان اللّه تعالى عليه في «أنّ القول بالمعاد الجسمانيّ ممّا اتّفق عليه جميع الملّيّين. و هو من ضروريّات الدين». و ذلك في ج ۷/۴۷ ـ ۵۳.

3.القمر : ۱.

4.بنگريد به بحث مجلسى ـ رضوان اللّه تعالى عليه ـ تحت عنوان «عقيده به معاد جسمانى از موضوعاتى است كه پيروان همه اديان بر آن اتفاق نظر دارند و از ضروريات دين مى باشد».