۲۳۸۵

الطَّمَعُ وَ انخِداعُ العَقلِ

۱۱۳۷۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أكثَرُ مَصارِعِ العُقولِ تحتَ بُرُوقِ المَطامِعِ.^۱

۱۱۳۷۶.عنه عليه السلام :عندَ غُرُورِ الأطماعِ و الآمالِ تَنخَدِعُ عُقولُ الجُهّالِ، و تُختَبَرُ ألبابُ الرِّجالِ.^۲

۱۱۳۷۷.عنه عليه السلام :ضَياعُ العُقولِ في طَلَبِ الفُضُولِ.^۳

۲۳۸۶

الطَّمَعُ وَ الوَرَعُ

۱۱۳۷۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :ضادُّوا الطَّمَعَ بِالوَرَعِ.^۴

۱۱۳۷۹.عنه عليه السلام :رَأسُ الوَرَعِ تَركُ الطَّمَعِ.^۵

۱۱۳۸۰.عنه عليه السلام :قَليلُ الطَّمَعِ يُفسِدُ كثيرَ الوَرَعِ.^۶

۱۱۳۸۱.عنه عليه السلام :مَن لَزِمَ الطَّمَعَ عَدِمَ الوَرَعَ.^۷

۱۱۳۸۲.عنه عليه السلام :كيفَ يَملِكُ الوَرَعَ مَن يَملِكُهُ الطَّمعُ ؟!^۸

۲۳۸۵

طمع و فريفته شدن عقل

۱۱۳۷۵.امام على عليه السلام :بيشترين هلاكتگاه هاى خردها. زير درخشش طمعهاست.

۱۱۳۷۶.امام على عليه السلام :گاهِ فريبندگىِ طمعها و آرزوهاست كه عقل نابخردان. گول مى خورد و خرد مردمان، آزمايش مى شود.

۱۱۳۷۷.امام على عليه السلام :تباهىِ خردها. در زياده طلبى است.

۲۳۸۶

طمع و پارسايى

۱۱۳۷۸.امام على عليه السلام :با پارسايى. به جنگ طمع برويد.

۱۱۳۷۹.امام على عليه السلام :ترك طمع، رأس پارسايى است.

۱۱۳۸۰.امام على عليه السلام :اندكى طمع. پارسايى بسيار را تباه مى كند.

۱۱۳۸۱.امام على عليه السلام :هركه به طمع چسبيده پارسايى را از دست داد.

۱۱۳۸۲.امام على عليه السلام :چگونه مالك پارسايى باشد، كسى كه مملوك طمع است.

1.نهج البلاغة : الحكمة ۲۱۹.

2.غرر الحكم : ۶۲۲۲.

3.غرر الحكم : ۵۹۰۱.

4.غرر الحكم : ۵۹۱۶.

5.غرر الحكم : ۵۲۴۸.

6.غرر الحكم : ۶۷۲۹.

7.غرر الحكم : ۸۱۶۹.

8.غرر الحكم : ۶۹۷۴.