۲۲۵۶

دَورُ حُضورِ القَلبِ في قَبولِ الصَّلاةِ

۱۰۷۸۸.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :لا يَقبَلُ اللّه ُ صلاةَ عَبدٍ لا يَحضُرُ قَلبُهُ مَع بَدَنِهِ.^۱

۱۰۷۸۹.عنه صلى الله عليه و آله :إنّ العَبدَ لَيُصَلِّي الصَّلاةَ لا يُكتَبُ لَهُ سُـدسُها و لا عُشرُها، و إنّما يُكتَبُ لِلعَبدِ مِن صَلاتِهِ ما عَقَلَ مِنها.^۲

۱۰۷۹۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا يَقُومَنَّ أحَدُكُم في الصَّلاةِ مُتَكاسِلاً و لا ناعِسا، و لا يُفَكِّرَنَّ في نفسِهِ فإنّهُ بينَ يَدَي رَبِّهِ عَزَّ و جلَّ، و إنّما لِلعَبدِ مِن صلاتِهِ ما أقبَلَ علَيهِ مِنها بقَلبِهِ.^۳

۱۰۷۹۱.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام ( ـ لَمّا سَقَطَ رِداؤهُ عن أحَدِ مَنكِبَيهِ و لَم ) : وَيحَكَ أ تَدرِي بينَ يَدَي مَن كُنتُ ؟! إنَّ العَبدَ لا يُقبَلُ مِن صلاتِهِ إلاّ ما أقبَلَ علَيهِ مِنها بقَلبِهِ.^۴

۲۲۵۶

نقش حضور قلب در پذيرش نماز

۱۰۷۸۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند نماز بنده اى را كه دلش در كنار بدنش حضور ندارد. نمى پذيرد.

۱۰۷۸۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :[گاه] بنده نماز مى خواند، اما يك ششم و يك دهم آن هم برايش نوشته نمى شود ؛ تنها آن مقدار از نماز بنده به حساب مى آيد كه با شناخت و توجّه همراه باشد.

۱۰۷۹۰.امام على عليه السلام :هيچ يك از شما با كسالت و خواب آلودگى به نماز نايستد و به خودش نيز فكر نكند ؛ زيرا در پيشگاه پروردگارِ عزّ و جلّ خويش قرار دارد. بنده را همان مقدار از نمازش نصيب است كه با توجّهِ قلبى او همراه باشد.

۱۰۷۹۱.امام زين العابدين عليه السلام ( ـ وقتى در حال نماز ردايش روى يك شانه اش افتاد و آ ) فرمود : واى بر تو! آيا مى دانى در پيشگاه چه كسى بودم؟ از نماز بنده همان مقدارى پذيرفته مى شود. كه با توجّه قلبى همراه باشد.

1.المحاسن : ۱/۴۰۶/۹۲۱.

2.بحار الأنوار : ۸۴/۲۴۹/۴۱.

3.الخصال : ۶۱۳/۱۰.

4.علل الشرائع : ۲۳۲/۸.