۲۲۲۴

دَورُ المُصافَحَةِ في تَساقُطِ الذُّنوبِ

۱۰۶۵۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إذا لَقِيتُم إخوانَكُم فَتَصافَحُوا و أظهِرُوا لَهُمُ البَشاشَةَ و البِشرَ، تَتَفَرَّقُوا و ما علَيكُم مِن الأوزارِ قد ذَهَبَ.^۱

۱۰۶۵۹.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنّ المؤمنَ إذا صافَحَ المؤمنَ تَفَرَّقا مِن غَيرِ ذَنبٍ.^۲

۱۰۶۶۰.عنه عليه السلام :إذا صافَحَ الرجُلُ صاحِبَهُ فَالذي يَلزَمُ التَّصافُحَ أعظَمُ أجرا مِنَ الذي يَدَعُ، ألاَ و إنَّ الذُّنوبَ لَيَتَحاتُّ فيما بينَهُم حتّى لا يَبقى ذَنبٌ.^۳

۲۲۲۵

النَّهيُ عَن مُصافَحَةِ المَرأةِ

۱۰۶۶۱.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :لا يَجوزُ للمرأةِ أن تُصافِحَ غَيرَ ذِي مَحرَمٍ إلاّ مِن وراءِ ثَوبِهِا، و لا تُبايِعَ إلاّ مِن وَراءِ ثَوبِها.^۴

۱۰۶۶۲.عنه صلى الله عليه و آله :إنّي لَستُ اُصافِحُ النِّساءَ.^۵

۱۰۶۶۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ لمّا سُئلَ عن مُصافَحَةِ المَرأةِ الأجنَبيَّةِ ) : لا، إلاّ مِن وَراءِ الثَّوبِ.^۶

۲۲۲۴

نقش دست دادن در ريزش گناهان

۱۰۶۵۸.امام على عليه السلام :هرگاه به برادران خود برخورديد. با يكديگر دست دهيد و از خود شادى و خوشرويى نشان دهيد. از هم كه جدا شديد هرچه گناه داشته ايد از بين رفته است.^۷

۱۰۶۵۹.امام باقر عليه السلام :هرگاه مؤمن با مؤمن دست دهد. در حالى از يكديگر جدا شوند كه گناهانشان پاك شده باشد.

۱۰۶۶۰.امام باقر عليه السلام :هرگاه مردى با رفيقش دست دهد. آن كه دستش را نگه دارد اجرش بيشتر از كسى است كه رها مى كند. بدانيد كه گناهان آنها مى ريزد تا جايى كه گناهى باقى نمى ماند.

۲۲۲۵

نهى از دست دادن با زن

۱۰۶۶۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :جايز نيست زن با مرد نا محرم دست دهد مگر از پس لباسش، و نبايد دست بيعت دهد مگر از پس لباسش.

۱۰۶۶۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :من با زنان دست نمى دهم.

۱۰۶۶۳.امام صادق عليه السلام ( ـ آنگاه كه از ايشان سؤال شد : آيا دست دادن با زن ) فرمود : جايز نيست مگر از پس جامه.

1.بحار الأنوار : ۷۶/۲۰/۳.

2.الخصال : ۲۲/۷۵.

3.الكافي : ۲/۱۸۱/۱۳.

4.بحار الأنوار : ۱۰۳/۲۵۶/۱.

5.كنز العمّال : ۴۷۵.

6.كتاب من لا يحضره الفقيه : ۳/۴۶۹/۴۶۳۵.

7.احتمالاً مقصود از گناهانى كه با مصافحه آمرزيده مى شود گناهانى است كه ناشى از كدورت و جدايى بوده است.