۸۸۰۳.عنه عليه السلام :أمّا مُرُوَّةُ السَّفَرِ فَبَذلُ الزادِ. و المِزاحُ في غَيرِ ما يُسخِطُ اللّه َ. و قِلّةُ الخِلافِ على مَن تَصحَبُهُ، و تَركُ الرِّوايَةِ علَيهِم إذا أنتَ فارَقتَهُم.۱
۱۸۱۵
السَّفَرُ المَنهِيُّ عَنهُ
۸۸۰۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا يَخرُجِ الرَّجُلُ في سَفَرٍ يَخافُ فيهِ على دِينِهِ و صَلاتِهِ.۲
۸۸۰۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ لَمّا سَألَهُ محمّدُ بنُ مسلمٍ عنِ الرَّجُلِ يُ ) : هُو بِمَنزِلَةِ الضَّرُورةِ. و لا أرى أن يَعُودَ إلى هذِهِ الأرضِ التي تُوبِقُ دِينَهُ.۳
۱۸۱۶
التَّنَزُّهُ
۸۸۰۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ لَمّا دَخَلَ علَيهِ عمرُو بنُ حُرَيثٍ و هُو في ) : طَلَبُ النُّزهَةِ.۴
۸۸۰۳.امام صادق عليه السلام :جوانمردى در سفر عبارت است از : بخشيدن از ره توشه. شوخى كردن به گونه اى كه خشم خدا را همراه نداشته باشد، كمتر ناسازگارى كردن با همسفران، و ترك بدگويى از همراهان بعد از جدا شدن از آنان.
۱۸۱۵
سفرهاى نهى شده
۸۸۰۴.امام على عليه السلام :انسان نبايد به سفرى رود كه مى ترسد در آن به دين و نمازش لطمه اى وارد آيد.
۸۸۰۵.امام صادق عليه السلام ( ـ در پاسخ به محمّد به مسلم كه حكم مردى را پرسيد ك ) فرمود : در اين جا موضوع ضرورت در ميان است. او نبايد بار ديگر به چنين جايى كه به دين او لطمه مى زند سفر كند.
۱۸۱۶
گردش
۸۸۰۶.امام صادق عليه السلام ( ـ آنگاه كه ايشان در منزلِ (تفريحگاه) برادر خود عب ) فرمود : براى گردش و هوا خورى.
1.الأمالي للمفيد : ۴۴/۳.
2.بحار الأنوار : ۱۰/۱۰۸/۱.
3.بحار الأنوار : ۷۶/۲۲۲/۹.
4.المحاسن : ۲/۴۶۱/۲۵۹۵.