۱۷۲۰

سِبابُ المُؤمنِ

۸۳۹۶.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :سِبابُ المؤمِنِ فُسوقٌ. و قِتالُهُ كُفرٌ.^۱

۸۳۹۷.عنه صلى الله عليه و آله :سابُّ المُؤمِنِ كالمُشرِفِ على الهَلَكَةِ.^۲

۸۳۹۸.عنه صلى الله عليه و آله :سِبابُ المؤمِنِ فُسوقٌ. و قِتالُهُ كُفرٌ. و أكلُ لَحمِهِ مِن مَعصيَةِ اللّه ِ.^۳

۱۷۲۱

النَّهيُ عن سَبِّ الأصنامِ وَ الشَّيطانِ

الكتاب :

وَ لا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّه ِ فَيَسُبُّوا اللّه َ عَدْوا بِغَيرِ عِلْمٍ كَذلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ مَّرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ».^۴

الحديث :

۸۳۹۹.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :لا تَسُبُّوا الشَّيطانَ و تَعَوَّذُوا بِاللّه ِ مِن شَرِّهِ.^۵

۱۷۲۰

ناسزا گويى به مؤمن

۸۳۹۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ناسزاگويى به مؤمن، فسق است و جنگيدن با او، كفر.

۸۳۹۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ناسزا گوىِ به مؤمن همچون كسى است كه در آستانه هلاكت باشد.

۸۳۹۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ناسزا گفتن به مؤمن فسق است و جنگيدن با او كفر و خوردن گوشت او (غيبت كردن از وى) معصيت خداست.

۱۷۲۱

نهى از ناسزا گفتن به بتها و شيطان

قرآن :

«به كسانى كه جز خدا را مى خوانند (مى پرستند) ناسزا مگوييد كه [در اين صورت] آنها نيز از روى دشمنى و نادانى به خدا ناسزا مى گويند. بدين سان براى هر امّتى كردارشان را بياراستيم و عاقبت. بازگشت آنها به سوى پروردگارشان است و از اعمالى كه مى كرده اند خبرشان مى دهد».

حديث :

۸۳۹۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به شيطان ناسزا مگوييد. بلكه از شرّ آن به خدا پناه بريد.

1.كنز العمّال : ۸۰۹۴.

2.كنز العمّال : ۸۰۹۳.

3.بحار الأنوار : ۷۵/۱۴۸/۶.

4.الأنعام : ۱۰۸.

5.كنز العمّال : ۲۱۲۰.