۱۷۰۵

النَّهيُ عَن سُؤالِ النّاسِ

الكتاب :

لِلْفُقَرَاءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبِيلِ اللّه ِ لاَ يَسْتَطِيعُونَ ضَرْبا فِي الْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجاهِلُ أَغْنِيَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسيماهُمْ لاَ يَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحافا وَ ما تُنفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللّه َ بِهِ عَلِيمٌ».^۱

الحديث :

۸۲۶۴.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :يا أبا ذَرٍّ. إيّاكَ و السؤالَ فإنّهُ ذُلٌّ حاضرٌ. و فَقرٌ تَتَعَجَّلُهُ. و فيهِ حِسابٌ طَويلٌ يَومَ القِيامَةِ.^۲

۸۲۶۵.عنه صلى الله عليه و آله :مَن هَداهُ اللّه ُ لِلإسلامِ و عَلَّمَهُ القرآنَ ثُمّ سَألَ الناسَ كُتِبَ بينَ عَينَيهِ: فَقيرٌ. إلى يَومِ القِيامَةِ.^۳

۸۲۶۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :السؤال يُضعِفُ لِسانَ المُتَكَلِّمِ. و يَكسِرُ قَلبَ الشُّجاعِ البَطَلِ. و يُوقِفُ الحُرَّ العزيزَ مَوقِفَ العَبدِ الذَّليلِ. و يُذهِبُ بَهاءَ الوَجهِ. و يَمحَقُ الرِّزقَ.^۴

۱۷۰۵

نهى از نياز خواهى از مردم

قرآن :

«[صدقه] از آنِ فقيرانى است كه در راه خدا از كار مانده اند و نمى توانند [براى كسب روزى] در زمين سفر كنند. فرد بى اطّلاع. آنان را. از فرط خويشتندارى. توانگر پندارد. آنان را به سيمايشان مى شناسى. از مردم با اصرار. سؤال (گدايى) نمى كنند. و هر مالى كه انفاق كنيد خدا به آن داناست».

حديث :

۸۲۶۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى ابوذر! زنهار از سؤال (گدايى) كه در دنيا مايه خوارى و فقر است و در روز قيامت حسابش طولانى است.

۸۲۶۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه خداوند او را به اسلام هدايت كند و قرآن را به وى بياموزد و با وجود اين، دست نياز به سوى مردم دراز كند، بر پيشانى او نوشته شود: فقير [باش] تا روز قيامت.

۸۲۶۶.امام على عليه السلام :درخواست كردن، زبان گوينده را كوتاه مى كند و دل شجاع پهلوان را مى شكند و انسان آزاد سرفراز را به مقام برده اى ذليل تنزّل مى دهد و آبرو را مى بَرد و روزى را مى بُرد (بى بركت مى كند).

1.البقرة : ۲۷۳.

2.كتاب من لا يحضره الفقيه : ۴/۳۷۵/۵۷۶۲.

3.تنبيه الخواطر : ۱/۹.

4.غرر الحكم : ۲۱۱۰.