۱۵۶۶
الرُّوحُ عِندَ النَّومِ
۷۷۰۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ عند ما سَألَه أبو بصيرٍ عنِ الرُّوحِ عِندَ النّ ) : لا يا أبا بصيرٍ. فإنَّ الرُّوحَ إذا فارَقَتِ البَدَنَ لَم تَعُدْ إلَيهِ. غَيرَ أنّها بمَنزِلَةِ عَينِ الشَّمسِ مَركُوزةٌ في السماءِ في كَبِدِها. و شُعاعُها في الدنيا.۱
۷۷۰۶.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :إنّ المَرءَ إذا نامَ فإنّ رُوحَ الحَيَوانِ باقِيَةٌ في البَدَنِ. و الذي يَخرُجُ مِنهُ رُوحُ العَقلِ.۲
(انظر) النوم : باب ۳۹۱۸.
۱۵۶۶
روح در هنگام خواب
۷۷۰۵.امام صادق عليه السلام ( ـ در پاسخ ابو بصير كه پرسيد : آيا هنگام خواب. رو ) فرمود : نه. اى ابو بصير! زيرا اگر روح از بدن جدا شود ديگر به آن باز نمى گردد. منتها روح چون خورشيد وسط آسمان است كه پرتو آن همه جا را مى گيرد.
۷۷۰۶.امام كاظم عليه السلام :انسان هرگاه مى خوابد روح حيوانى در بدن مى ماند و آنچه از او خارج مى شود روح عقل است.
1.جامع الأخبار : ۴۸۸/۱۳۶۰.
2.بحار الأنوار : ۶۱/۴۳/۱۹.