(انظر) القنوط : باب ۳۳۶۷.
الظلم : باب ۲۴۱۶. ۲۴۱۷.

۱۳۷۳

التَّحذيرُ مِنَ المَعصِيَةِ فِي الخَلَواتِ

۶۷۹۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :اتَّقوا معاصيَ اللّه ِ في الخَلَواتِ. فإنّ الشاهِدَ هُو الحاكِمُ.^۱

۶۷۹۱.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :مَنِ ارتَكَبَ الذنبَ في الخَلاءِ لم يَعبَأِ اللّه ُ بهِ.^۲

(انظر) الحساب : باب ۸۴۴. الذكر : باب ۱۳۴۵.

۱۳۷۴

ظاهِرُ الإِثمِ و باطِنُهُ

الكتاب :

وَ ذَرُوا ظاهِرَ الاْءِثْمِ وَ باطِنَهُ إنَّ الَّذِينَ يَكْسِبونَ الاْءِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِمَا كَانُوا يَقْتَرِفُونَ».^۳

وَ لا تَقْرَبُوا الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ».^۴

الحديث :

۶۷۹۲.الإمامُ الباقرُ عليه السلام ( ـ في قولِهِ تعالى : {Q} «لا تَقْرَبُوا الفَواحِشَ ) : إنّ ما ظَهَرَ هو الزِّنا و ما بَطَنَ هو المُخالَّةُ^۵.^۶

۱۳۷۳

بر حذر داشتن از گناه در خلوت ها

۶۷۹۰.امام على عليه السلام :از معاصى خدا در تنهاييها[ى خود] بپرهيزيد ؛ زيرا آن كه شاهد است [يعنى خداوند]. همان داور است.

۶۷۹۱.امام باقر عليه السلام :هر كه در خلوت گناه كند، خداوند به او اعتنا نمى كند.

۱۳۷۴

گناه آشكار و پنهان

قرآن :

«آشكار و پنهان. گناه را ترك گوييد. آنان كه مرتكب گناه مى شوند، به سزاى آنچه به دست آوردند، خواهند رسيد».

«و به كارهاى زشت. چه آشكار و چه پنهان. نزديك مشويد».

حديث :

۶۷۹۲.امام باقر عليه السلام ( ـ درباره آيه «به كارهاى زشت... نزديك مشويد» ـ ) فرمود : زشتى آشكار. زناست و زشتى پنهان. داشتن رابطه دوستانه [با نا محرم].^۷

1.بحار الأنوار : ۷۸/۷۰/۲۵.

2.بحار الأنوار : ۴۶/۲۴۷/۳۵.

3.الأنعام : ۱۲۰.

4.الأنعام : ۱۵۱.

5.مجمع البيان : ۴/۵۹۰.

6.أقول : هذا من باب بيان المصداق.

7.گفتنى است كه اين بيان از باب تعيين مصداق است و گر نه آيه منحصر به اين مورد نيست.