ه ـ في الخَلَواتِ و عند اللَذّاتِ
۶۶۵۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :اِشحَنِ الخَلوَةَ بالذِّكرِ. و اصحَبِ النِّعَمَ بِالشُّكرِ.۱
۶۶۶۰.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :في التَّوراةِ مَكتوبٌ :... يا موسى... اُذكُرْني في خَلَواتِكَ و عِندَ سُرورِ لَذَّتِكَ أذكُرْكَ عِندَ غَفَلاتِكَ.۲
۶۶۶۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :شِيعَتُنا الَّذِين إذا خَلَوا ذَكَرُوا اللّه َ كثيراً.۳
۱۳۴۶
حَقيقَةُ الذِّكرِ
۶۶۶۲.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :مَن أطاعَ اللّه َ عزّ و جلّ فَقَد ذَكَرَ اللّه َ و إن قَلَّتْ صلاتُهُ و صِيامُهُ و تلاوَتُهُ لِلقرآنِ.۴
۶۶۶۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الذِّكرُ ذِكرانِ : ذِكرٌ عِند المُصيبَةِ حَسَنٌ جميلٌ. و أفضَلُ مِن ذلكَ ذِكرُ اللّه ِ عِندَ ما حَرَّمَ اللّه ُ علَيكَ فيكونُ ذلكَ حاجِزاً.۵
۶۶۶۴.عنه عليه السلام :لا تَذكُرِ اللّه َ سبحانَهُ ساهياً. و لا تَنْسَهُ لاهِياً. و اذكُرْهُ كاملاً يُوافِقُ فِيهِ قَلبُكَ لِسانَكَ. و يُطابِقُ إضمارُكَ إعلانَكَ. و لَن تَذكُرَهُ حقيقةَ الذِّكرِ حتّى تَنسى نَفسَكَ في ذِكرِكَ و تَفقِدَها في أمرِكَ.۶
ه ـ در تنهايى و هنگام لذّتها
۶۶۵۹.امام على عليه السلام :خلوت را با ياد خدا پُر كن و نعمتها را با شكر گزارى همراه ساز.
۶۶۶۰.امام باقر عليه السلام :در تورات نوشته شده است :... اى موسى!... در تنهايى ها و هنگام شادى لذّتها و خوشى هايت مرا ياد كن تا در غفلت هايت به ياد تو باشم.
۶۶۶۱.امام صادق عليه السلام :شيعيان ما كسانى هستند كه چون تنها شوند خدا را فراوان ياد كنند.
۱۳۴۶
حقيقت ياد خدا
۶۶۶۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس از خداوند عزّ و جلّ فرمان بَرد خدا را ياد كرده است، هرچند نماز خواندن و روزه گرفتن و قرآن خواندنش اندك باشد.
۶۶۶۳.امام على عليه السلام :ياد خدا بر دو گونه است : ياد [او ]در هنگام مصيبت كه نيكو و زيباست، و برتر از آن، ياد خدا كردن در هنگام رو به رو شدن با حرامهاى خداست، كه ياد خدا در اين حال تو را از ارتكاب حرام باز مى دارد.
۶۶۶۴.امام على عليه السلام :با حال غفلت، ذكر خداوند سبحان را مگوى و بر اثر سرگرم شدن به كارى. خدا را فراموش مكن. بلكه او را چنان ياد كن كه دل و زبانت يكى باشد و درونت با بيرونت مطابقت كند. تو حقيقتاً به ياد خدا نخواهى بود، مگر آن گاه كه هنگام ذكر گفتن، خود را فراموش كنى و در وقتِ كار خود (ذكر گفتن) خويشتن را گم كنى.
1.غرر الحكم : ۲۳۷۴.
2.الأمالي للصدوق : ۳۲۷/۳۸۴.
3.الكافي : ۲/۴۹۹/۲.
4.بحار الأنوار : ۷۷/۸۶/۳.
5.بحار الأنوار : ۷۸/۵۵/۱۱۰.
6.غرر الحكم : ۱۰۳۵۹.