۶۱۹۰.عنه عليه السلام :مَرارةُ الدنيا حَلاوةُ الآخِرَةِ. و حَلاوَةُ الدنيا مَرارَةُ الآخِرَةِ.۱
۶۱۹۱.عنه عليه السلام :طَلَبُ الجمعِ بينَ الدنيا و الآخِرةِ مِن خِداعِ النَّفْسِ.۲
۶۱۹۲.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :و اللّه ِ ما الدُّنيا و الآخِرَةُ إلاّ كَكِفَّتَيِ المِيزانِ. فأيُّهما رَجَحَ ذَهَبَ بالآخَرِ.۳
۶۱۹۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إذا صَلَحَ أمرُ دُنياكَ فاتَّهِمْ دِينَكَ.۴
(انظر) المحبّة (حبّ اللّه ) : باب ۶۸۰. الآخرة : باب ۳۰.
۱۲۵۵
لَذَّةُ الدُّنيا غُصَّةُ الآخِرَةِ
۶۱۹۴.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :الفَقرُ فَقرانِ : فَقرُ الدنيا و فَقرُ الآخرةِ. ففَقرُ الدنيا غِنَى الآخرةِ. و غِنَى الدنيا فَقرُ الآخرةِ. و ذلكَ الهلاكُ.۵
۶۱۹۵.الإمامُ الصّادقُ عن آبائه عليهم السلام: اُتِيَ [ رسول اللّه صلى الله عليه و آله ] بخَبيصٍ فَأبَى أن يَأكُلَهُ. فقيلَ : أ تُحَرِّمُهُ ؟ قال : لا. و لكنّي أكرَهُ أن تَتُوقَ إلَيهِ نَفسي. ثُمّ تلا الآيةَ : «أذْهَبْتُم طَيِّباتِكُم في حَياتِكُمُ الدّنيا وَ اسْتَمْتَعْتُم بِهَا فَالْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ فِى الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ بِمَا كُنتُمْ تَفْسُقُونَ» ۶.۷
۶۱۹۰.امام على عليه السلام :تلخى دنيا، شيرينى آخرت است و شيرينى دنيا تلخى آخرت.
۶۱۹۱.امام على عليه السلام :به دنبال جمع ميان دنيا و آخرت بودن از نيرنگهاى نفس است.
۶۱۹۲.امام زين العابدين عليه السلام :به خدا قسم دنيا و آخرت همانند دو كفه ترازويند، هر كدام پايين آيد ديگرى بالا رود.
۶۱۹۳.امام صادق عليه السلام :هرگاه كار دنيايت آباد شد، به دينت بدگمان باش.
۱۲۵۵
خوشى دنيا، اندوه آخرت است
۶۱۹۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :فقر دو گونه است : فقر دنيا و فقر آخرت. فقرِ در دنيا توانگرى در آخرت است و توانگرى در دنيا فقرِ آخرت است و اين هلاكت باشد.
۶۱۹۵.امام صادق از پدرانش عليهم السلام: وقتى براى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نوعى حلوا۸ آوردند. آن حضرت از خوردن آن امتناع كرد. عرض شد : خوردن آن را حرام ميدانيد؟ فرمود : نه. امّا خوش ندارم نفْسم به آن اشتياق پيدا كند. سپس اين آيه را تلاوت فرمود : «در زندگى دنيايى از چيزهاى پاكيزه و خوش بهره مند شديد و از آنها برخوردار شديد. پس. امروز به [سَزاى] آنكه در زمين بناحق سركشى مى نموديد و به سبب آنكه نافرمانى مى كرديد. عذاب خفّت [آور ]كيفر مى يابيد».
1.نهج البلاغة : الحكمة ۲۵۱.
2.غرر الحكم : ۵۹۹۵.
3.الخصال : ۶۴/۹۵.
4.تحف العقول : ۳۵۹.
5.بحار الأنوار : ۷۲/۴۷/۵۷.
6.الأحقاف : ۲۰.
7.المحاسن : ۲/۱۷۷/۱۵۰۱.
8.خبيص، نوعى حلواست كه از تركيب خرما، كشمش و روغن ساخته مى شود.