۸۳۹

ما يُحاسَبُ عَلَيهِ

الكتاب :

ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ».^۱

الحديث :

۴۰۲۰.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :لا تَزولُ قَدَما عَبدٍ يَومَ القِيامَةِ حتّى يُسألَ عَن أربَعٍ : عَن عُمرِهِ فيما أفْناهُ. و (عَن) شَبابِهِ فيما أبْلاهُ. و عَن مالِهِ مِن أينَ اكْتَسَبهُ و فيما أنْفَقَهُ. و عَن حُبِّنا أهلَ البَيتِ.^۲

۴۰۲۱.الكافي عن أبي خالدٍ الكابُليِّ:دَخَلتُ على أبي جعفرٍ عليه السلام فَدعا بالغَداءِ، فأكَلْتُ مَعهُ طَعاما ما أكَلْتُ طَعاما قَطُّ أنْظَفَ مِنهُ و لا أطْيَبَ. فلَمّا فَرَغْنا مِن الطَّعامِ قالَ : يا أبا خالدٍ. كيفَ رَأيتَ طَعامَكَ. أو قالَ : طَعامَنا؟ قلتُ : جُعِلتُ فِداكَ، ما رأيتُ أطْيَبَ مِنهُ و لا أنْظَفَ قَطُّ. و لكنّي ذَكَرتُ الآيةَ الَّتي في كتابِ اللّه ِ عزّ و جلّ : «... ثُمّ لَتُسْألُنَّ يَومَئذٍ عنِ النَّعيمِ» . قالَ أبو جعفرٍ عليه السلام : لا إنّما تُسألون عَمّا أنتُم علَيهِ مِن الحقِّ.^۳

۸۳۹

آنچه مورد بازخواست قرار مى گيرد

قرآن :

«سپس به يقين در آن روز از نعمت باز خواست مى شويد».

حديث :

۴۰۲۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در روز قيامت، بنده قدم از جاى خود بر ندارد تا آن گاه كه از چهار چيز باز خواست شود : از عمرش، كه در چه راهى صرف كرده است؟ از جوانيش؛ كه در چه راهى به سر آورده است؟ از مالش؛ كه از كجا آورده و در كجا خرج كرده است؟ و از دوستى ما خاندان.

۴۰۲۱.الكافى ( ـ به نقل از ابو خالد كابلى ـ ) : خدمت امام باقر عليه السلام رسيدم. دستور داد صبحانه آوردند من نيز با آن حضرت غذا خوردم. غذايى كه تا آن وقت به آن خوبى و خوش مزگى نخورده بودم. وقتى از خوردن دست كشيديم فرمود : اى ابو خالد ! غذايت ـ يا فرمود : غذاى ما ـ را چگونه يافتى ؟ عرض كردم : قربانت گردم. هرگز غذايى به اين خوبى و خوش مزگى نديده ام ؛ اما اين آيه از كتاب خدا به يادم آمد : «...سپس آن روز از نعمت باز خواست مى شويد». امام باقر عليه السلام فرمود : آنچه درباره اش از شما باز خواست مى كنند، عقيده حقّى است كه شما داريد.

1.. التكاثر : ۸.

2.الخصال : ۲۵۳/۱۲۵.

3.الكافي : ۶/۲۸۰/۵.