(انظر) الدرّ المنثور : ۳ / ۱۱۷ ـ ۱۲۰.

۷۸۳

كَفى بِالأجَلِ حارِسا

۳۷۱۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ( ـ و قد قيلَ لَهُ : أ لاَ نَحْرِسُكَ ؟ ـ ) : حَرَسُ امْرِىً أجَلُهُ.^۱

۳۷۱۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :كانَ لعليٍّ عليه السلام غُلامٌ اسْمُهُ قَنَبرٌ، و كانَ يُحِبُّ عليّا عليه السلام حُبّا شديدا. فإذا خَرَج عليٌّ عليه السلام خَرَج على أثَرِهِ بالسَّيفِ. فرَآهُ ذاتَ لَيلةٍ فقالَ : يا قَنبرُ. ما لَكَ ؟ قالَ : جِئْتُ لأمْشي خَلْفَكَ. فإنَّ النّاسَ كما تَراهُم يا أميرَ المؤمنينَ. فخِفْتُ علَيكَ ! قالَ: وَيْحَكَ. أ مِنْ أهلِ السّماءِ تَحْرِسُني أمْ مِن أهلِ الأرضِ؟! قالَ : لا. بَل مِن أهلِ الأرضِ. قالَ : إنَّ أهلَ الأرضِ لا يَسْتطيعونَ لي شَيئا إلاّ بإذْنِ اللّه ِ عزّ و جلّ مِن السّماءِ فارْجِعْ. فرَجَعَ.^۲

۷۸۳

اجل، بهترين نگهبان است

۳۷۱۰.امام على عليه السلام ( ـ وقتى به ايشان عرض شد : از شما محافظت نكنيم ؟ ـ ) فرمود : اجلِ هر انسانى، او را محافظت مى كند.

۳۷۱۱.امام صادق عليه السلام :على عليه السلام غلامى داشت به نام قنبر، كه ايشان را بسيار دوست مى داشت. هرگاه على عليه السلام بيرون مى رفت قنبر با شمشير خود در پى آن حضرت روانه مى شد. شبى قنبر را ديد. فرمود : چه مى خواهى قنبر؟ عرض كرد : آمده ام كه پشت سر شما حركت كنم. اى امير مؤمنان! مردم را كه مى شناسى ! من بر جان شما بيمناكم. حضرت فرمود : واى بر تو ! آيا از اهل آسمان مرا محافظت مى كنى يا از اهل زمين ؟! عرض كرد : از اهل زمين. فرمود : مردم روى زمين نمى توانند به من آسيبى برسانند، مگر آن كه اذن خداوند عزّ و جلّ از آسمان در رسد، پس تو برگرد. و قنبر بازگشت.

1.كنز العمّال : ۱۵۶۸ ؛ التوحيد : ۳۷۹/۲۵ و فيه «حَرَسُ كلِّ امرئ أجَلُهُ».

2.التوحيد : ۳۳۸/۷.