۵۷۰۳.عنه عليه السلام :مَنِ اسْتَخارَ اللّه َ مَرّةً واحِدَةً و هُو راضٍ بهِ خارَ اللّه ُ لَهُ حَتْما.^۱

۵۷۰۴.عنه عليه السلام :ما مِن عَبدٍ مؤمنٍ يَسْتَخيرُ اللّه َ في أمْرٍ يُريدُهُ مَرّةً واحِدَةً إلاّ قَذفَهُ بخَيرِ الأمْرَينِ.^۲

(انظر) وسائل الشيعة : ۵ / ۲۱۳ باب ۵.

۱۱۹۰

الاستِخارَةُ بِالقُرآنِ

۵۷۰۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ لِمَن قالَ لَهُ : اُريدُ الشَّيءَ و أستخيرُ الل ) : افْتَحِ المُصْحَفَ. فانْظُرْ إلى أوّلِ ما تَرى فَخُـذْ بهِ. إنْ شاءَ اللّه ُ.^۳

۵۷۰۶.عنه عليه السلام :لا تَتَفأّلْ بالقُرآنِ^۴.^۵

۵۷۰۳.امام صادق عليه السلام :كسى كه با طيب خاطر (از تَه دل) يك بار، از خدا طلب خير كند، خداوند حتماً به او خير عنايت خواهد كرد.

۵۷۰۴.امام صادق عليه السلام :هيچ بنده مؤمنى نيست كه براى كارى كه مى خواهد انجام دهد يك بار از خدا طلب خير كند. مگر آن كه خداوند او را به بهترين آن دو كار [كه در انتخاب آنها ترديد دارد] راهنمايى كند.

۱۱۹۰

طلب خير با قرآن

۵۷۰۵.امام صادق عليه السلام ( ـ به كسى كه خدمت ايشان عرض كرد : گاه تصميم به انج ) فرمود : قرآن را باز كن و به اولين آيه اى كه چشمت مى افتد. به خواست خدا. عمل كن.

۵۷۰۶.امام صادق عليه السلام :به قرآن تفأُّل نزن.^۶

1.فتح الأبواب: ۲۵۷.

2.بحار الأنوار : ۹۱/۲۵۷/۲.

3.تهذيب الأحكام : ۳/۳۱۰/۹۶۰.

4.الكافي : ۲/۶۲۹/۷.

5.«الاستخارةُ : طلبُ الخِيَرةِ و معرفة الخير في ترجيح أحدِ الفِعلَين على الآخَر ليعمل به. و التّفاؤل : معرفةُ عواقبِ الاُمور. و أحوال غائبٍ و نحو ذلك» (وسائل الشيعة : ۴/۸۷۵/۲).

6.استخاره عبارت از اين است كه انسان وقتى در ترجيح يكى از دو كار، مردّد بماند و نتواند براى عمل. يكى را انتخاب كند. از خداوند مى خواهد كه او را در انتخابِ يكى از آن دو كار، راهنمايى كند و خير او را در آن قرار دهد. اما تفأُّل زدن يا فال گرفتن، به معناى شناسايى و پيش بينى كردن عواقب كارها و پيشامدهاى پنهان و امثال اينهاست. (وسائل الشيعة : ۴/۸۷۵/۲).