۹۷۰

المُبادَرَةُ إلى قَضاءِ الحَوائِجِ

۴۶۴۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنَّ الرّجُلَ لَيَسْألُني الحاجَةَ فاُبادِرُ بقَضائها ؛ مَخافَةَ أنْ يَسْتَغْنيَ عنها. فلا يَجِدَ لَها مَوقِعا إذا جاءَتْهُ.^۱

۴۶۴۷.عنه عليه السلام :إنّي لاُسارِعُ إلى حاجَةِ عَدُوّي خَوفا أنْ أرُدَّهُ فيَسْتَغْنيَ عنّي.^۲

۹۷۱

أدَبُ طَلَبِ الحاجَةِ

۴۶۴۸.الإمامُ الحسينُ عليه السلام :لا تَرْفَعْ حاجَتَكَ إلاّ إلى أحدِ ثَلاثةٍ : إلى ذِي دِينٍ. أو مُروّةٍ. أو حَسَبٍ ؛ فأمّا ذو الدِّينِ فيَصُونُ دِينَهُ. و أمّا ذو المُروّةِ فإنّهُ يَسْتَحيي لِمُرُوَّتهِ. و أمّا ذو الحَسَبِ فيَعْلَمُ أنّكَ لَم تُكْرِمْ وَجهَكَ أنْ تَبْذِلَهُ لَهُ في حاجَتِكَ. فهُو يَصونُ وَجهَكَ أنْ يَرُدَّكَ بغَيرِ قَضاءِ حاجَتِكَ.^۳

(انظر) السؤال (طلب الحاجة) : باب ۱۷۱۱.

۹۷۰

شتاب در برآوردن نيازها

۴۶۴۶.امام صادق عليه السلام :هرگاه مردى دست نياز به سوى من دراز كند. در رفع نياز و مشكل او شتاب مى ورزم ؛ زيرا بيم آن مى رود كه كار از كار بگذرد و اقدام من در كمك به او، ديگر به كارش نيايد.

۴۶۴۷.امام صادق عليه السلام :من در برآوردن حاجت دشمن خود شتاب مى كنم ؛ زيرا مى ترسم دست ردّ به سينه او زنم و او از من بى نياز شود.

۹۷۱

آداب حاجت خواهى

۴۶۴۸.امام حسين عليه السلام :حاجت خود را جز نزد سه كس مَبَر : نزد ديندار. يا جوانمرد. يا بزرگ زاده ؛ زيرا ديندار، براى حفظ دين خود نيازت را برآوَرَد و جوانمرد، از مردانگى خود شرم مى كند و بزرگ زاده، مى داند كه تو با رو انداختن به او آبرويت را فروختى و او با برآوردن نيازت، آبروى تو را حفظ مى كند.

1.عيون أخبار الرِّضا: ۲/۱۷۹/۲.

2.بحار الأنوار : ۷۸/۲۰۷/۶۴.

3.تحف العقول : ۲۴۷.