۴۱۸۶.عنه عليه السلام :مَن كَتمَ الإحْسانَ عُوقِبَ بالحِرْمانِ.^۱

(انظر) النعمة : باب ۳۸۵۵.

۸۷۶

النَّوادِرُ

۴۱۸۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن قَطعَ مَعْهودَ إحْسانِهِ قَطعَ اللّه ُ مَوجودَ إمْكانِهِ.^۲

۴۱۸۸.عنه عليه السلام :تَمامُ الإحْسانِ تَرْكُ المَنِّ بِهِ.^۳

۴۱۸۹.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :مَن لم يَجِدْ للإساءَةِ مَضَضا. لَم يَكُنْ عِندَهُ للإحْسانِ مَوْقِعٌ.^۴

(انظر) الصدقة : باب ۲۲۱۰.

۴۱۸۶.امام على عليه السلام :هركه نيكى [ديگران] را پوشيده بدارد. با [كيفرِ] محروميت مجازات شود.

۸۷۶

گوناگون

۴۱۸۷.امام على عليه السلام :كسى كه رشته احسان خود را قطع كند، خداوند توانايى [بر نيكى كردن ]را از او بگيرد.

۴۱۸۸.امام على عليه السلام :كمال احسان، منّت ننهادن به سبب آن است.

۴۱۸۹.امام كاظم عليه السلام :هركه بدى برايش ناگوار و رنج آور نباشد. خوبى و احسان نيز در نظرش جايگاهى ندارد.

1.غرر الحكم : ۸۳۳۳.

2.غرر الحكم : ۸۱۳۰.

3.غرر الحكم : ۴۴۸۳.

4.أعلام الدين : ۳۰۵.