۱ / ۱۲

پيشواى حق‏پذيران‏

۱۳.الكافى :عن أحمد بن مهران. عن عبد العظيم بن عبد اللَّه الحسنى. عن يحيى بن سالم. عن أبى عبد اللَّه عليه السلام. قال: لَمّا نَزَلَت: (وَ تَعِيَهَا أُذُنٌ وَ عِيَةٌ) . قالَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله : هِيَ اُذُنُكَ يا عَلِىُّ.^۱

ترجمه‏

حضرت عبد العظيم عليه السلام - به نقل از يحيى بن سالم - : امام صادق عليه السلام فرمود : «هنگامى كه آيه شريف: ( [تا ]گوش‏هاى شنوا آن را نگاه دارد )^۲ نازل گرديد، پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله به على عليه السلام فرمود : مقصود از (گوش‏هاى شنوا ) گوش شماست».

شرح‏

اين روايت در تفسير آيه ۱۲ از سوره حاقّه، به بيان يكى از فضايل امام على عليه السلام پرداخته است. اين آيه، پس‏از آياتى است كه به سرنوشت شوم شمارى از اقوام گذشته اشاره دارند تا درس عبرتى براى دل‏هاى بيدار و گوش‏هاى شنوا و پذيراى حق باشد. قرآن در ادامه در بيان هدف و حكمت مجازات‏هاى آنان مى‏فرمايد:
(لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَ تَعِيَهَا أُذُنٌ وَ عِيَةٌ. تا آن را وسيله‏اى براى يادآورى شما قرار دهيم و گوش‏هاى شنوا آن را نگاه دارد).
يعنى هدف از مجازات تبهكاران، تربيت انسان و هدايت جامعه در مسير كمال انسانى بوده است. البتّه همه كس از اين يادآورى‏ها بهره نمى‏گيرد؛ بلكه تنها گوش‏هاى شنوا و دل‏هاى پذيراى حق از آن عبرت مى‏گيرند.

1.الكافى : ج ۱ ص ۴۲۳ ح ۵۷. بحار الأنوار : ج ۳۵ ص ۳۲۶ ح ۱.

2.حاقّه : آيه ۱۲.