۳ / ۲۰

خوددارى از خيانت‏

۶۵.الأمالى للصدوق :حدّثنا عليّ بن أحمد. قال : حدّثنا محمّد بن أبى عبد اللَّه الكوفي، عن سهل بن زياد الآدمى. عن عبد العظيم بن عبد اللَّه الحسنى. عن عليّ بن محمّد بن عليّ بن موسى بن جعفر بن محمّد بن عليّ بن الحسين بن عليّ بن أبى طالب عليهم السلام. قال : لَمّا كَلَّمَ اللَّهُ‏عزّ وجلّ موسى‏ بنَ عِمرانَ عليه السلام... قالَ : إلهى ! فَما جَزاءُ مَن تَرَكَ الخِيانَةَ حَياءً مِنكَ ؟ قالَ : يا موسى‏ ! لَهُ الأَمانُ يَومَ القِيامَةِ.۱

ترجمه‏

حضرت عبد العظيم عليه السلام : امام هادى عليه السلام فرمود : «هنگامى كه خداوند با موسى بن عمران عليه السلام سخن مى‏گفت: موسى گفت: خداوندا ! پاداش كسى كه براى شرم از تو، خيانت را ترك كند، چيست ؟
فرمود : اى موسى ! او در روز قيامت، در امان است».

شرح

واژه «خيانت» ضدّ «امانت» و به معناى مخالفت با حق و پيمان‏شكنى در پنهان است.۲ بنا بر اين. خوددارى از خيانت. به معناى امانتدارى در موقعيتى است كه زمينه براى خيانت فراهم گرديده است.
از جمله نكاتى كه در بررسى آيات و احاديثى كه مردم را به رعايت امانتدارى و خوددارى از خيانت دعوت كرده‏اند، جلب توجّه مى‏نمايند، اين مواردند :
۱. از نظر اسلام. عرصه امانتدارى، بسيار گسترده است. هر نعمتى كه خداوند متعال به انسان داده و هر كارى كه به او واگذار و هر مسئوليتى كه به او سپرده مى‏شود. در واقع. امانتى نزد اوست. از اين رو. آيات و احاديثى كه مردم را به رعايت امانت


1.الأمالى. صدوق : ص ۲۷۶ - ۲۷۷ ح ۳۰۷. بحار الأنوار : ج ۶۶ ص ۳۸۳ ح ۴۶. نيز. ر. ك : همين كتاب : ح ۹۲.

2.ر. ك : مفردات ألفاظ القرآن : مادّه «خَوَنَ».