یک مدل جدید از نحوه‌ی تشکیل ستارگان، این فرضیه که ستارگان معمولا با یک همراه متولد می‌شوند، را تایید کرد.
به گزارش کلیک، ستاره‌ی خود ما نیز در مرکز منظومه‌ی شمسی نیز احتمالا از این امر مستثنی نیست و برخی ستاره شناسان معتقدند که جفت دو قلوی خورشید یک نمونه‌ی بدیمن بوده و باعث مرگ دایناسورها شده است.دو محقق از دانشگاه برکلی و رصدخانه‌ی اختر فیزیک هاروارد اسمیتسونین، پس از تحلیل داده های حاصل از تحقیقات رادیویی انجام شده روی یک ابر غبار در صورت فلکی برساووش به این نتیجه رسیدند که ستارگانی مانند خورشید احتمالا با یک جفت متولد شده اند.
به مدت چندین سال ستاره شناسان نمی‌دانستند که آیا این تعداد بالای سیستم های ستاره ای دوتایی و سه تایی در کهکشان ما، در کنار یکدیگر تشکیل شده‌اند یا اینکه پس از تشکیل به سمت هم جذب‌شده‌اند.فرضیه‌ی :تولد با یکدیگر” بسیار محبوب بود و شبیه‌سازی‌ها در دهه‌های اخیر نشان دادند که بیشتر ستارگان به صورت چند تایی متولد شده و سپس از هم جدا شده اند.شواهد تجربی‌ای که از این شبیه‌سازی‌ها حمایت کند، بسیار اندک بود به همین دلیل مطالعه جدید بسیار هیجان‌انگیز است.
محققین امواج رادیویی منتشر شده از یک پیله‌ی متراکم گرد و غبار در فاصله‌ی ۶۰۰ سال نوری را بررسی کردند که محل تولد ستارگان است.
تحقیق VANDAM برای سرشماری ستارگان جوان تر از نیم میلیون سال با نام ستارگان کلاس ۰ و ستارگان کمی پیرتر، بین ۵۰۰،۰۰۰ و یک میلیون سال با نام ستارگان دسته‌ی ۱ بوده است. با ترکیب این داده ها بر شکل ابر گرد و غبار ، دانشمندان ۴۵ ستاره‌ی تنها، ۱۹ سیستم ستاره‌ای دوتایی، و پنج سیستم با بیش از دو ستاره پیدا کردند.گرچه مدل سازی آن‌ها می گوید که تمامی ستارگان به صورت دوتایی متولد می‌شوند، اما محققین با توجه به محدودیت های تحقیق این‌طور نتیجه‌گیری کردند که اغلب ستارگان به صورت دوتایی متولد می‌شوند و نه همه‌ی آن‌ها.با نگاهی دقیق‌تر به فاصله‌ی بین ستارگان، محققین متوجه شدند تمامی ستارگان دوتایی، فاصله‌ای حدود ۵۰۰ AU یا بیشتر از یکدیگر دارند.فاصله‌ی ۵۰۰ AUتقریبا 8000 سال نوری می‌شود. برای درک بهتر می‌توان گفت نپتون حدود ۳۰ AU از ما فاصله دارد و کاوشگر وویجر ۱ اکنون تنها ۱۴۰ AU از ما فاصله گرفته است و نزدیک‌ترین ستاره به ما، یعنی پروکسیما قنطورس ۲۶۸،۷۰ AU از ما فاصله دارد.
بنابراین اگر خورشید یک دوقلو داشته باشد به طور قطع نمی‌توان به راحتی آن را در همسایگی مشاهده کرد.اما فرضیه ای وجود دارد که خورشید ما یک دوقلوی تاریک دارد که گاه و بیگاه نزدیک شده و نظم را بر هم میزند.این دوقلوی فرضی نمسیس نامیده شده است و گفته می‌شود دلیل چرخه های انقراض ۲۷ میلیون ساله در روی زمین از جمله انقراض دایناسورها نیز این ستاره است.
_منبع:pars sky
