جک فیشر فضانورد مستقر در ایستگاه فضایی بین‌المللی تصویر زیبایی از شفق قطبی بر فراز زمین گرفته است.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، این تصویر در تاریخ 19 ژوئن از داخل ایستگاه فضایی بین‌المللی از ارتفاع 400 کیلومتری سطح زمین گرفته شده است.
"جک فیشر"(Jack Fisher) این تصویر را به مناسبت سالروز استتقلال آمریکا منتشر کرده است.
شفق قطبی در پی برخورد ذرات منتشر شده از خورشید با میدان مغناطیسی زمین و یونیزه شدن هوا به وسیله آنها ایجاد می‌شود.
این پدیده علاوه بر زیبایی به دانشمندان کمک می‌کند تا بتوانند بر روی وضعیت فعالیت‌های خورشیدی مطالعه کرده و تغییرات آنها را شناسایی کنند.
مهمترین منبع ایجاد این انوار زیبا طوفان‌های خورشیدی هستند.
شَفَق قُطبی (به انگلیسی: Aurora) یکی از پدیده‌های جوی کره زمین است. شفق قطبی پدیده ظهور نورهای رنگین و متحرک در آسمان شب است و معمولاً در عرض‌های نزدیک به دو قطب زمین که بر اثر برخورد ذرات باردارِ بادِ خورشیدی و یونیزه شدن مولکول‌های موجود در یون‌سپهر (یونوسفر) زمین به وجود می‌آید.
شفق‌های قطبی نورهای زیبایی هستند که به طور طبیعی در آسمان دیده می‌شوند که معمولاً در شب و در عرض‌های جغرافیایی قطبی به چشم می‌خورند.
آنها دریونوسفر تشکیل می‌شوند و در سپیده‌دم قطبی قابل مشاهده هستند. در عرض جغرافیایی قطب شمال به آنها شفق‌های شمالی نیز گفته می‌شود که این نام بر گرفته از نام ایزدگونه رومی سپیده‌دم و نام یونانی باد شمالی است که در سال ۱۶۲۱ توسط "پیر گاسندی" (Pierre Gassendi) روی این پدیده طبیعی گذاشته شد.
به شفق‌های قطبی، نور قطب شمال هم گفته می‌شود زیرا آنها غالباً در نیم کره شمالی رویت می‌شوند و هرچقدر به قطب شمال نزدیک می‌شوید با توجه به مجاورت با قطب مغناطیسی شمالی زمین احتمال بیشتری می‌رود که بتوانید آنها را ببینید به طور مثال در شهرهای شمالی کانادا که بسیار نزدیک به قطب هستند امکان رویت آنها بسیار زیاد است.
شفق‌های قطبی در نزدیکی قطب مغناطیسی شمالی ممکن است خیلی بالا باشد ولی در افق شمالی به صورت سبز بر افروخته و در صورت طلوع خورشید به صورت قرمز کمرنگ دیده می‌شود. شفق‌های قطبی معمولاً از سپتامبر تا اکتبر و از مارس تا آوریل اتفاق می‌افتند. بعضی از قبایل کانادایی به این پدیده رقص ارواح می‌گویند.
در قطب جنوب نیز این اتفاق می‌افتد ولی فقط در جنوبی‌ترین عرض جغرافیایی قابل رویت است و گاهی اوقات در آمریکای جنوبی و استرالیا (استرالیا در زبان لاتین به معنی جنوب است.)
"بنجامین فرانکلین"(Benjamin Franklin) اولین کسی بود که به شفق‌های قطبی توجه نشان داد. در تئوری او علت وقوع شفق‌های قطبی این انتقال نور در مرکز بار الکتریکی که در سرزمین‌های قطبی توسط برف و رطوبت شدت می‌گیرد بود.
